Połączone wspólnym sposobem patrzenia na świat, Karolina Balcer (PL) i Iwona Ogrodzka (PL), prezentują prace mocno zakorzenione w tematyce rodziny i dzieciństwa, ale skupione również na współczesnych wyzwaniach związanych ze zdrowiem psychicznym i zdrowiem planety. Tytuł JINX nie jest jednoznaczny. Odnosi się do angielskiego słowa jinx, które można przetłumaczyć jako klątwę: rzucić na kogoś jinx to przekląć go (jak w przesądach) lub zaczarować. Osobę lub przedmiot można również uznać za jinx w znaczeniu „tego, który przynosi nieszczęście”. Tytuł odnosi się ponadto do gry dla dzieci, która polega na mówieniu jinx, jeśli wypowie się to samo słowo w tym samym czasie. Przesądy i element zabawy to dla obu artystek ważne części wystawy, której przesłanie przekazują z błyskiem w oku, lekkością i dziecięcą ekscytacją.
Karolina Balcer jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (2014) z interdyscyplinarnymi studiami doktoranckimi na tej samej uczelni (2017). Jest laureatką konkursu Fresh Zone na ArtBoom Festival w Krakowie (2015). Uczestniczyła m.in. w biennale Media ART (2015), Bielskiej Jesieni (2015, 2017), 14. edycji Przeglądu Sztuki Nowoczesnej Survival (2016, 2017) oraz Artloop Festival w Sopocie (2016). W latach 2015-2019 była także organizatorką wrocławskiej galerii Wykwit, a w latach 2017-2020 była członkinią kolektywu artystycznego Wykwitex. Od 2019 roku Balcer, wraz z Iwoną Ogrodzką, stoi na czele inicjatywy Why Quit. W 2020 roku otrzymała nagrodę honorową IN OUT FESTIVAL, Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia oraz była stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Prace Karoliny Balcer są niezwykle różnorodne. Artystka posługuje się malarstwem, instalacją, wideo i rzeźbą. Od kilku lat to tufting stał się jej podstawowym narzędziem artystycznym. Pomysł ten zrodził się z potrzeby stworzenia prac skupiających się na chorobach psychicznych. Trudny temat, którego doświadczyła jest często traktowany w społeczeństwie jako tabu i „zamiatany pod dywan”. Dywan tuftowany pokazuje to, co przytulne, przyjemne i bezpieczne, ale może również zasłonić to, co chce się ukryć. Na wystawie JINX Balcer pracowała, nawiązując do swojej poprzedniej wystawy „Happy Family Project”, która wywodzi się z jej osobistych doświadczeń związanych z depresją, uzależnieniami i wyzwaniami psychologicznymi dotyczącymi jej własnej rodziny. Podczas gdy wcześniej Balcer zajmowała się chorobami psychicznymi, w nowej serii bada zdrowie psychiczne, a ekspozycja skupiona jest na zachowaniu go w dobrej formie. Prace są podnoszące na duchu, pełne nadziei, pozytywnego nastroju i jasnej wizji przyszłości.
Iwona Ogrodzka jest doktorantką Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Ma na swoim koncie rezydencje m.in. w ramach programu KulturKontakt w Wiedniu (2018), Odkrywki w Opolnie Zdroju (2021) oraz TBCK Forward w Koszycach na Słowacji (2021). Uczestniczyła m.in. przeglądu Biennale Out of Sth (BWA Wrocław), Biennale Sztuki Współczesnej w Dreźnie i Her Docs Film Festival w Warszawie. Była stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2019) oraz Prezydenta Wrocławia (2020 i 2022). W 2021 roku została wyróżniona nagrodą WARTO. Od kilku lat, wspólnie z Karoliną Balcer, tworzy projekt Why Quit. Zajmuje się malarstwem, sztuką wideo i fotografią. Tam, gdzie zawodzą obrazy, posługuje się słowem. Na wystawie JINX to właśnie malarstwo jest medium, za pomocą którego Ogrodzka przywołuje historie z rodzinnego miasta Łukowica. Pejzażowe motywy prac wydają się relatywne i dzięki swobodnemu doborowi wątków dają widzowi możliwość tworzenia osobistych skojarzeń. Na pierwszy rzut oka obrazy, przepełnione wyraźnymi i czystymi kolorami oraz delikatnymi motywami zielonych dolin, wzgórz i tęczy, sprawiają wrażenie łatwych w odbiorze. Jednak w bezpośredniej obserwacji szybko można odkryć, że pejzaże krwawią, a mimo letnich motywów pada śnieg, istnieją powodzie i spadające z nieba komety. Prace krzyczą, że nasza planeta szybko się zmienia i to od nas zależy jej los – choć całość owinięta jest pięknymi różowymi, zielonymi, niebieskimi, żółtymi czystymi i jasnymi kolorami, przekaz jest jednoznaczny.
Maja Pilipczuk Rasmussen
