JERZY PANEK (1918-2001)
Absolwent Instytutu Sztuk Plastycznych w Krakowie i Akademii Sztuk Pięknych. Studiował w pracowni ówczesnego rektora, profesora Eugeniusza Eibischa, a następnie w pracowni profesora Zbigniewa Pronaszki.
Na początku kariery artystycznej uczył malarstwa i rysunku w Liceum Plastycznym w Sędziszowie, gdzie, jak później wspominał, nauczył się najwięcej.
W 1955 roku otrzymał dyplom Akademii oraz został jednym z jurorów słynnej wystawy "Arsenał".
Ogromny wpływ na twórczość Panka wywołała podróż do Chin w 1956 roku. Artysta powiedział: " to był wstrząs, jak wojna, tylko że inny." W Chinach zainspirował się technikami plastycznymi z wykorzystaniem drewna, odkrył również na nowo papier, dostrzegając jego fakturę i fizyczne właściwości. Nauczył się też inaczej postrzegać czerń i biel, kolory, które w znacznej mierze zdominowały całokształt jego twórczości.
Po powrocie do Krakowa przez krótki czas współpracował z Kantorem w jego realizacjach teatralnych, jednak epizod ten zakończył się szybko po paśmie nieporozumień. Przez licznych interpretowane były one jako starcia dwóch niezwykle silnych osobowości. Jak powiedział później Panek: "Kantor jak dyrygent, nigdy nie uznawał przewagi nad sobą..."
W tym okresie zajmował się głównie drzeworytami, a w 1960 roku stał się członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytu "Xylon". Kilka lat później zaczął współpracować z krakowskim "Życiem literackim", gdzie reprodukowane były jego dzieła. Pod koniec lat 60-tych poświęcił się pracy nad słynnym cyklem "Piekła" wg Dantego.
W 1962 roku poznał Józefa Gielniaka. Zapoczątkowało to trwającą do śmierci Gielniaka przyjaźń dwóch artystów. Przez te lata Panek stworzył liczne portrety przyjaciela.
W 1979 roku Panek wziął udział w wystawie "Polaków portret własny" w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Otrzymał nagrodę imienia Jana Cybisa oraz nagrodę Stowarzyszenia "Plastyka" za całokształt twórczości. Otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki oraz Złoty Medal na Triennale Sztuki w New Delhi za cykl "Autoportret w białym kapeluszu".
Był honorowym profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Jego twórczość w dziedzinie grafiki obejmowała drzeworyty, dla których inspirację stanowiła między innymi sztuka naiwna i sztuka ludowa, akwaforty i odpryski.
O wizji artystycznej Jerzego Panka Tygodnik Powszechny napisał, iż " tyleż samo tu dowcipu Szwejka, co świadomości Apokalipsy (...). Ta wiedza połączona z przeczuciem, żart z dramatem - tworzą ciężar tej sztuki i jej klarowność..."
Na wystawie w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej zaprezentowanych zostanie kilkadziesiąt prac z różnych okresów twórczych.
Przy okazji wystawy zaprezentujemy także dwa obrazy wybitnego malarza, Andrzeja Fogtta, który stworzył portrety Jerzego Panka i Józefa Gielniaka.
