Ekspozycja w Muzeum Narodowym w Krakowie prezentuje znakomity i reprezentatywny wybór dzieł artysty, począwszy od lat 50. XX wieku, gdzie mamy do czynienia ze studenckimi pracami inspirowanymi surrealizmem i kubizmem, przez niezwykle fascynujący i kreatywny czas tworzenia w duchu malarstwa materii, po lata 20. XXI wieku dokumentujące głęboko transcendentne i eschatologiczne treści w malarstwie tego artysty. Wystawa składa się z ponad 60 prac, które tworzą niezwykłą opowieść o kształtowaniu artystycznej drogi tego znakomitego twórcy.
Janusz Tarabuła (1931)
Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1950–1956 (dyplom w 1956 roku u Czesława Rzepińskiego). W 1959 roku brał udział m.in. w III Wystawie Młodej Plastyki w Krakowie. Od 1961 roku działał w Grupie Krakowskiej, jest również współzałożycielem Grupy Pięciu. Malarz reprezentujący nurt w sztuce zwany malarstwem materii, zajmujący się także rysunkiem, grafiką, malarstwem monumentalnym oraz stosujący environment.
Artysta odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi (2002), Odznaką Honoris Gratia (2015), Medalem Solidarności „Dziękujemy za Wolność” (2016).