Tytuł wystawy inspirowany jest niezwykłą powieścią wielkiego kubańskiego pisarza Alejo Carpentiera. To utwór o głębokim przesłaniu, będący (posługując się terminologią muzyczną),wariacją na temat okrytych mrokiem tajemnic przeszłości. Przywołuje na myśl nieoczywistość wszelkich osądów i różnorodność spojrzeń na jedną i tę samą rzecz. Realizm magiczny, którego prekursorem jest Carpentier, może wszak dotyczyć metaforycznego ujęcia wszelkiej formy. Ja ową metaforę postrzegam i realizuję w swoich obrazach, z pominięciem doraźnych i oczywistych związków z aktualnością tego świata, a nade wszystko porzucając wizerunek człowieka, tak bardzo na wszelkie sposoby eksponowany. Formalne rozwiązania, które stosuję w moich utworach, wynikają z przeświadczenia o ponadczasowości sztuki, w aspekcie jej duchowego wymiaru. Mnie interesują wrażenia potencjalnych odbiorców, ich odczucia, gdy patrzą na obrazy, których treści nie narzucają powszechnego rozumienia i obowiązkowego odczytywania. Sugeruję moim odbiorcom metodę kontemplacyjną... Pragnę raczej żywej reakcji ze strony kogoś patrzącego na kształt, kolor, przesłanie zawarte w tytule...pragnę dialogu pomiędzy widzem, a obrazem. Dlatego wychodzę poza obszar oczywistej rzeczywistości, sięgając głębiej, w jakąś istotę rzeczy...raczej jako czuły obserwator, a nie komentator. Ta koncepcja wiąże się z maksymalną syntezą treści, przy jednoczesnym badawczym podejściu do tkanki, struktury formy. Refleksja nad niepoznanym, ale dostrzeżonym, jest mottem mojej pracy. A sam proces twórczy nadaje obrazowi życia - wlewa życie w niego...Chciałabym, żeby również w odczuciu widza, tak budowana forma obrazu miała w sobie jakiś wewnętrzny puls...i jakieś nietrudne do odgadnięcia znaczenie. Przewodnią myśl tej wystawy ujęłabym tak: jeśli szukasz głębi - a ona tam jest - to ją znajdziesz…
Janina Wierusz Kowalska
Janina Wierusz Kowalska pochodzi z rodziny o tradycjach artystycznych, jej krewnym był Alfred Jan Wierusz Kowalski. Absolwentka Wydziału Form Przemysłowych i Wydziału Malarstwa krakowskiej ASP (1976-1984). Dyplom z malarstwa w pracowni Tadeusza Brzozowskiego. Prowadziła autorską pomaturalną Szkołę Sztuki Wizualnej (1992-1997).Współpracuje z Towarzystwem „Amici di Tworki”, którego działania zostały włączone do Światowego Programu „Schizophrenia – Open the Doors”. Należy do Polskiego Stowarzyszenia Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy APATJE z siedzibą w Paryżu. Liczne wystawy m.in. w Buenos Aires, Brukseli, Warszawie, Krakowie, Bielsku-Białej. Prace w licznych kolekcjach prywatnych. Autorka opracowań z dziedziny historii sztuki i teorii design. Uprawia malarstwo sztalugowe, rysunek, formy przestrzenne (tkanina), fotografię. Zajmuje się również projektowaniem wnętrz.
Kuratorka wystawy: Kama Zboralska