Janina Turek urodziła się w Krakowie w 1921 roku i tutaj też zmarła w roku 2000. Większość swojego życia spędziła na Podgórzu przy ul. Parkowej 6. Na pozór była zwyczajną gospodynią domową. Równocześnie jednak przez 57 lat, w tajemnicy przed najbliższymi, prowadziła dzienniki. Obiektem jej obserwacji była codzienność, najprostsze ludzkie czynności, którym często nie poświęcamy wiele uwagi. Zapisała 745 zeszytów, podzielonych na 36 kategorii, takich jak: „Spotkania Przypadkowe”, „Prezenty Dawane”, „Spacery Dalsze”, „Lektura”, „Sport”, „Tańce”, „Teatr”, „Rzeczy Znalezione”, „Telefony Dzwonione”.
Swoją twórczość diarystyczną rozpoczęła już jako 13-latka, jednak charakterystyczny dla niej styl minimalistycznych, bezosobowych notatek pojawia się dopiero w czasie okupacji. Przy tym wszystkie zapisane zdarzenia traktowane były z równą atencją. Zeszyty są zarówno dokumentem najnowszej historii Polski, jak i apoteozą codzienności. Stanowią rodzaj minimalistycznej literatury. Towarzyszyły im kolekcje: wysyłanych do siebie pocztówek, programów teatralnych i kinowych, książek, płyt.
Po śmierci Janiny Turek jej dzienniki, pisane niemal przez całe życie i ukryte w mieszkaniu, odnalazła córka.
Trzonem wystawy stanie się prezentacja zeszytów, które od 2016 roku znajdują się w Kolekcji MOCAK-u. Ekspozycja będzie uzupełniona o zdjęcia pochodzące z rodzinnego archiwum, jak również, pocztówki oraz filmowy wywiad z córką Janiny Turek.
Wystawie będzie towarzyszyć publikacja, w której obok fragmentów dzienników, znajdą się także teksty takich autorów jak: Joanna Kubicka, Dominika Mucha, Anna Pekaniec, Maria Anna Potocka i Mariusz Szczygieł.
Kurator wystawy: Monika Kozioł
Dzienniki Janiny Turek, 1943–2000, Kolekcja MOCAK-u, fot. R. Sosin
Dzienniki Janiny Turek, 1943–2000, Kolekcja MOCAK-u, fot. R. Sosin