Rytmiczne układy znaków, ruch niewielkich przedmiotów w przestrzeni, ale też przypadek w strukturze przedmiotów - to niektóre z elementów charakterystycznych dla twórczości Jana Tarasina. Wystawę prac malarza z Kolekcji Rytel oraz prezentację monumentalnego obrazu Brzeg będzie można zobaczyć od 24 marca w Galerii Art Rytel.
Na własnej skórze odczuwamy jak stary, statyczny europejski antropocentryzm, ze swoją fragmentarycznością, pragmatyczną estetyką i moralnością zaczyna działać przeciwko człowiekowi. Z trudem pozbywamy się całego balastu nawyków myślowych, wyobrażeń i schematów wytworzonych w nas przez swojski i ciasny krąg horyzontu. – Jan Tarasin
Obrazy Jana Tarasina inspirują do poszukiwania, analizowania, odkrywania i przekraczania granic. Częścią spuścizny po artyście są także teksty, które prowokują do zmiany punktu widzenia – używając współczesnych terminów – Jan Tarasin zachęca do opuszczenia dobrze znanej strefy komfortu, gdyż każdy krok postawiony poza jej brzeg pozwala na budowanie nowych doświadczeń nie tylko estetycznych. Artysta opisując przykłady na przesuwanie granic zwraca uwagę, że podobnie było np. w przypadku rewolucyjnych, na ówczesne czasy malarzy impresjonistów – którzy obecnie stanowią kanon w historii sztuki. Horyzont, zarówno w znaczeniu fizycznej linii widnokręgu jaki i elementu ograniczającego światopogląd, to temat podejmowany przez Jana Tarasina już w latach 60. XX w. Między innymi dlatego monumentalna kompozycja Brzeg, eksponowana podczas VIII Biennale w Săo Paulo z 1965 roku, stała się inspiracją do stworzenia wystawy wybranych dzieł Jana Tarasina z Kolekcji Rytel.
Matematyka to nieruchomy rozdźwięk pomiędzy niedoskonałością każdej zaistniałej realności z jej idealnym zamysłem. Cały wysiłek naszej wyobraźni koncentruje się na zrozumieniu tego nieustannego rozdźwięku, gdyż on jest sprawcą otaczającej nas rzeczywistości i sprężyną nieustannych przemian. – Jan Tarasin
Twórczość malarza, grafika i pedagoga stale wykracza poza konwencjonalne granice, kiedy to artysta malując tak charakterystyczne znaki – przedmioty rozważa nie tylko zagadnieniami związanymi m.in. z antropocentryzmem, potencjalną dominacją kultury europejskiej, sporem o prymat nurtów w sztuce, ale również niczym mędrzec posługujący się „szkiełkiem i okiem” analizuje zachodzące w naturze procesy oraz naturę rzeczy. Wtedy artysta porządkuje płótna za pomocą rytmicznych struktur lub kinetycznych form. Następnie poszukuje reguł po to, by wytropić anomalię. Choć nie można odmówić Janowi Tarasinowi naukowego podejścia, ani zdolności do budowania skomplikowanych układów i ciągów znaków, kojarzących się z zapisem w artystycznym dzienniku, to poszukiwanie błędu, przypadku, dysharmonii mogło być najbardziej dla niego interesujące. Te elementy, mimo że stanowią zgrzyt w kompozycji, były właśnie tym co warto dokładniej przeanalizować, tym co mogły poszerzyć horyzont myśli i wrażeń. Dlatego też podczas wystawy będzie można zobaczyć obrazy o znaczących tytułach Przedmioty, Przedmioty Policzone czy takie, które stanowią ich naturalne następstwo – Fragmenty – obrazy detali przedmiotów wymagające bliższego przyjrzenia im się.
Co jakiś czas osiągamy pewną granicę, punkt zwrotny, w którym następujące po sobie takty gubią swój rytm, mieszają się w chaotyczną masę, wykolejają się. Dopiero po pewnym czasie, zmieniwszy perspektywę, znalazłszy nowy punkt widzenia, odnajdujemy w nowym dystansie tamtą katastrofę jako nowy fakt, będący fragmentem innego układu, rządzonego odmienną skalą i ożywionego odmiennym oddechem. Nieustanne falowanie. – Jan Tarasin
W kontekście artystycznym niezwykle ważne były również prace na papierze ujęte w formie Zeszytów wydawanych przez Jana Tarasina w latach 1974 – 1982. To m.in. tam można znaleźć literacką wersję obrazów artysty w formie esejów jego autorstwa. Kontynuacją zarówno wydawanych w niewielkim nakładzie Zeszytów, jak i malarskich rozważań można odnaleźć również w akwarelach i gwaszach – dających swobodę szybkiego zapisu myśli.
