Najnowsza prezentacja malarstwa Jacka Sroki w galerii Artemis to koncepcja spojrzenia na jego dorobek w postaci zestawu 43 prac obejmujących okres 1981-2023. Każdy obraz jest dziełem z kolejnego roku, stąd adekwatny tytuł „Mała retrospektywa”. Mała, ponieważ mały jest format prac.
Jacek Sroka jest dowcipnym komentatorem społecznych, politycznych oraz rodzinnych sytuacji i problemów. Groteskowy charakter przedstawień stanowi indywidualny rys jego twórczości. Jej charakterystyczną cechą jest wielka różnorodność, jak pisze w teście katalogu Gerdien Verschoor:
.... Jacek Sroka nieustannie bawi się tą tajemniczością. Tworzy obrazy tak małe jak grafika i grafiki tak wielkie jak obraz. Duży, mniejszy, najmniejszy – czy dla naszego wizualnego odbioru ma to jakieś znaczenie? Nie sadzę. Dobry obraz zawsze przecież wycina dziurę w wyobraźni, dając nam w zamian nową, nieznaną przestrzeń…
Jacek Sroka
Malarz, grafik i rysownik. Urodził się w Krakowie w 1957 roku. Studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom w roku 1981. W latach 1981–1988 był asystentem na Wydziale Grafiki krakowskiej ASP. W 2018 roku prowadził kurs grafiki w Akademii Sztuk Pięknych Uniwersytetu Tsinghua w Pekinie. W latach 2014– 2018 współtworzył Centrum Grafiki w Nantongu (Jiangsu) w Chinach.
Wystawiał obrazy i grafiki na stu dwudziestu pokazach indywidualnych (m.in. w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Paryżu, Tokio, Berlinie, Rejkiawiku, Amsterdamie, Maastricht, San Francisco, Wiedniu, Lyonie, Kurytybie, Pekinie) i kilkuset zbiorowych w Polsce i świecie.
Współpracował z galeriami: Artemis, Kraków; Galerie K. Staufen/Barcelona; Galeria Arttrakt, Wrocław; Galerie Denis Canteux, Avignon/Paryż; Galerie Raulin Pompidou, Paryż; Galeria Grafiki i Plakatu, Warszawa; Jan Fejkiel Gallery, Kraków; Emart Gallery, Ridgewood NY; Himmelberger Gallery, San Francisco/Palo Alto; A. Del Gallery, Lyon; Galerie Oberkampf, Paryż; Asperger Gallery, Berlin/Maulbronn/Knittlingen; Martha Street Studio Gallery, Winnipeg; kunst # stücke, Wiedeń; Galerie Orpheu, Liège,; Tinhorn Press Gallery, San Francisco; Galerie Post+Garcia, Maastricht; MMG Gallery, Tokio; Arte Domus, Kortrijk; Brantebjerg, Nykøbing Sjælland; The Project RM, San Francisco; Galerie Garcia-Laporte, Paryż; Galerie Post+Salamon, Brunssum; Galerie Marianne Grob, Lucerna; Signe Gallery, Heerlen/Akwizgran; Langbrook Gallery, Rejkiawik; Galeria M. Gołogórskiego i D. Rostworowskiego, Kraków; Galeria A. Dzieduszyckiego i P. Sosnowskiego, Warszawa; Galerie L.K., Garrel-Varrelbusch.
Retrospektywne wystawy muzealne: Musée Des Beaux Arts, Chambéry, Francja, 1995; Musée d’Ussel, Francja, 2005; Muzeum Narodowe w Krakowie, 2008; Kunstverein Offenburg, Niemcy, 2008; Muzeum Narodowe, Przemyśl, 2011; Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra, 2011; Museu Oscar Niemeyer, Kurytyba, Brazylia, 2013; Muzeum Górnośląskie, Bytom 2017.
Prace artysty znajdują się w zbiorach muzealnych w Polsce (m.in. Muzeum Narodowe w Krakowie; Muzeum Okręgowe im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy; Muzeum Górnośląskie, Bytom; Muzeum Sztuki, Łódź; Muzeum Sztuki Współczesnej, Radom; Biblioteka Jagiellońska, Kraków; Zbiory Graficzne PAU, Kraków) i w świecie (m.in. Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork; Graphische Sammlung Albertina, Wiedeń; National Gallery of Art, Waszyngton; Musee Savoisien, Chambery; Cabinet des Estampes, Bibliothèque Nationale de France, Paryż; Utsunomiya Museum of Art, Utsunomiya; Museu Oscar Niemeyer, Kurytyba; Ningbo Art Museum, Ningbo) oraz licznych kolekcjach prywatnych.
Artysta jest laureatem nagród i wyróżnień m.in. na Biennale Grafiki w Mulhouse (1984), Międzynarodowej Wystawie Miniatury w Toronto (1986), Graphica Atlantica w Rejkiawiku (1987), na Biennale Grafiki w Vaasa (1987), Grand Prix na Biennale Grafiki w Seulu (1988), Nagrody im. I. Trybowskiego na Międzynarodowym Triennale Grafiki w Krakowie (1994).
Nominowany do Paszportu "Polityki" w 1996 roku; laureat Nagrody im. Witolda Wojtkiewicza (2001); odznaczony Brązowym Medalem „Gloria Artis” (2016) oraz przyznanym przez ZPAP Okręg Krakowski Medalem Vive l’Arte (2017). Jest członkiem Polskiej Akademii Umiejętności (2022).
Fotografia u góry: Jacek Sroka, Ognisty deszcz 09.10.46, 2021
Jacek Sroka, Pan T.I dr ryllak, 2015
Jacek Sroka, Burzenie pomnika kelnera, 2009
Jacek Sroka, Zyzio śmierdzi, 1990
Jacek Sroka, Klaps, 2003
Jacek Sroka, Polsk, 2017
Jacek Sroka, Ma, 1983