Wystawa jest rodzajem autorskiej syntezy twórczości Jacka Jagielskiego, ma charakter nieco retrospektywy przywołującej zarówno kilka prac dawniejszych, w tym dokumentacje realizacji w przestrzeniach otwartych, jak i prace zupełnie nowe.
Z pewnością dla specyfiki czterdziestoletniej już pracy twórczej Jacka Jagielskiego istotne jest to, że przestrzenne obiekty i instalacje tego artysty mają znamiona lapidarnych i sugestywnych znaków poruszających wyobraźnię, bo ich wymowa nie jest oczywista. Angażują intelekt i emocje, prowokują do analitycznych rozważań i uruchamiają różnorodne skojarzenia.
Niejednokrotnie w pracach Jacka Jagielskiego pojawiają się przedmioty codziennego użytku, ale przetworzone w nowe znaczące formy. Stają się przez to wypowiedziami o ludzkich postawach wobec rzeczywistości – o uniwersalnych dążeniach, nadziejach i lękach. Wystawa ukazując szerokie spektrum twórczości artysty tworzy ciekawą przestrzeń dialogu między prezentowanymi pracami. I zaprasza do dialogu z nimi.
Kurator: Stanisława Zacharko-Łagowska
