Kilkanaście nowych obrazów Izabeli Chamczyk będzie można zobaczyć podczas, rozpoczynającej się 27 listopada, wystawy TOXIC w Galerii Foksal. Premierowe prace należą do stworzonej przez artystkę kategorii malarstwa performatywnego. Towarzyszyć im będzie film wideo będący zapisem sekwencji ukazujących różne etapy procesu tworzenia poszczególnych obrazów, które powstawały w ciągu dwóch ostatnich lat.
Malarstwo performatywne ma charakter procesualny i sensualny. Powstaje w czasie, w działaniu artystki z użyciem wypracowanej przez nią autorskiej praktyki malarskiej, następnie w trakcie przemian zachodzących w strukturze i formie powierzchni samego obrazu, podczas wylewania, skapywania, rozciągania, a wreszcie w procesie zastygania używanych przez Chamczyk farb i żywic, niezależnym już od oddziaływania artystki. W rezultacie powstaje organiczny obraz-obiekt wdzierający się w przestrzeń z płaszczyzny płótna lub niemal „wybuchający” w kierunku widza. Jednak istotą nie jest tu skończone dzieło, lecz sam proces formowania się obrazu, dlatego równie ważne jest dla artystki utrwalenie kolejnych sekwencji w dokumentacji fotograficznej lub filmowej.
Fotografie dokumentujące działania farbami stają się opowieściami o czymś, co można by nazwać fizjologią obrazów, i to fizjologią w wersji eksperymentalnej prowadzonej we własnej pracowni-laboratorium. To opowieści o funkcjonowaniu malarskich organizmów i o dosadnej materialności, czy nawet cielesności farb.
Grzegorz Borkowski o pracach Chamczyk
Sama artystka podkreśla także ogromne znaczenie koloru w swoich pracach. Jest on dla niej najważniejszym nośnikiem wszystkiego, co chce wyrazić. W kolorze zaklęte są nastroje, stan ducha. W tym kontekście tytuł wystawy TOXIC nie tylko odnosi się do chemicznych oparów substancji, z którymi pracowała artystka w trakcie tworzenia obrazów, lecz również w wymowny sposób odnosi się do towarzyszących ich powstawaniu stanów emocjonalnych.
Izabela Chamczyk – malarka, performerka, artystka wideo. Ukończyła z wyróżnieniem malarstwo na Akademii Sztuki Pięknych we Wrocławiu w 2009, studiowała również na ASP w Poznaniu w pracowni Dominika Lejmana. Tworzy sztukę procesualną, sensualną, emocjonalną, nawiązującą do seksualności i cielesności. Stworzyła sformułowanie malarstwo performatywne łączące w sobie obraz z dziejącym się w czasie performance’m. Pracuje w wielu mediach redefiniując ich granice, konfrontuje się i angażuje w żywy kontakt z odbiorcą angażując przy tym silne emocje. Poprzez swoją sztukę stara się dotrzeć do sfery świata zewnętrznego, poza galeryjnego. Izabela Chamczyk jest trzykrotną stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, finalistką prestiżowych konkursów takich jak: konkurs Fundacji Vordemberge - Gildewart w MOCAK’u, Artystyczna Podróż Hestii, Biennale malarstwa Bielska Jesień, konkurs im. E. Gepperta we Wrocławiu, Triennale Młodych w Orońsku. Ma za sobą wiele wystaw i działań indywidualnych oraz zbiorowych w takich miejscach jak min. Galeria Foksal, Warszawa, Galeria SCC w Isfahanie (Iran), Musrara festiwal (Izrael), Miejsce Projektów Zachęty Warszawa, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Fundacji Gierowskiego w Warszawie, Galerii Entropia we Wrocławiu, Galeria Biała czy Galeria Labirynt w Lublinie, GSW w Opolu, BWA w Zielonej Górze, CSW w Toruniu, Mosart w Gorzowie Wlkp., Festiwal Sztuki Efemerycznej Konteksty w Sokołowsku, festiwal ERARTA w Sankt Petersburgu (Rosja). Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach takich jak: PKO Bank Polski, Andel's Hotel, Ergo Hestia, CSW Toruń, Dolnośląska Zachęta Wrocław, Archiwum Performensu Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie oraz wielu kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.
Kuratorka wystawy: Katarzyna Krysiak