Ikona w tradycji jest przedstawieniem postaci Pantokratora, Matki Bożej, świętych Bożych. Jednak już we wczesnych pracach to przedstawienie nie było oczywiste. Od 2012 r. postaci, głównych bohaterów ikon, przykrywa abstrakcyjny gest. Późniejsze ikony są pisane przy pomocy wariacji zawierających kody dwuwymiarowe, kody matrycowe, które już nie tylko przykrywają, ale wręcz zastępują główną postać ukazywaną w ikonie. Ta forma ma niejako przemycić znane od wieków treści, w sposób, który zainteresuje również młodsze pokolenie odbiorców, całkowicie wychowane w świecie nowych technologii.
Jednak zanim ikona, odczytana przy pomocy aplikacji, ukaże nam swój transcendentny świat, warto przyjrzeć się jej formie materialnej. Prezentowane prace są podobnej wielkości, nie większej niż 30 x 40 cm. Powstają zgodnie ze sztuką pisania ikon na deskach, odpowiednio do tego przygotowanych. Są malowane, rzeźbione, wypalane, wykładane płatkami złota. To kunsztowne wykonanie pokazuje, że mimo unowocześnienia ostatniego etapu pisania, gdzie obszerna treść zostaje zapisana kodem, to nadal jest „tradycyjna” ikona – tworzona z uwagą, mająca być nie tylko zapisem Słowa Bożego, ale również uwielbieniem pokazanym przez uczynienie jej piękną. Dla tych więc, którzy nie są zainteresowani poszukiwaniami filozoficznymi, spotkanie z ikonami Grzegorza Tomasiaka może stanowić odkrycie nowej dziedziny sztuki, jaką jest ikona.
Grzegorz Tomasiak - pisarz ikon. Tworzy malarstwo tablicowe na najwyższym poziomie artystycznym, które otwiera okno na transcendentalny świat, dający nadzieję dla osoby wierzącej lub osoby poszukującej. Wybór tej formy sztuki uzasadnia pragnieniem zachowania i przetrwania w przyszłości „Słowa” – Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga. (Ewangelia wg Św. Jana, Prolog).