Czy brak może okazać się twórczym potencjałem? Wystawa porusza kluczowe zagadnienia z obszaru transhumanizmu oraz antropologii ciała, stawiając pytania o granice i możliwości ludzkiej komunikacji. Artystka snuje opowieść o zmysłach: tych, które być może stracimy w niedalekiej przyszłości bądź tych, których jeszcze nie nabyliśmy. Szuka nowych sposobów odczuwania, bada czy możliwa jest augmentacja sensoryczna – “przedłużanie” możliwości ludzkiego ciała za pomocą zewnętrznych obiektów i systemów. W jaki sposób przedmioty mogą rozszerzać, tłumić lub wzmacniać nasze doznania zmysłowe?
Węglińska łączy statyczne i kinetyczne obiekty z elementami video, tworząc utopijne i dystopijne narracje na temat ucieleśnionego doświadczenia człowieka. Szczególne znaczenie odgrywa tu skóra – substancja, membrana i powierzchnia aktywnie uczestnicząca w odbiorze przedmiotów. Wystawa oferuje refleksję nad rolą ubioru i przedmiotów, tworząc wizję przyszłości, gdzie granice między ciałem a technologią stają się coraz bardziej płynne.
Iga Węglińska – projektantka i artystka multidyscyplinarna działająca na polach projektowania ubioru i produktu, ze szczególnym uwzględnieniem nowych technologii – zarówno w środowisku fizycznym jak i cyfrowym. Jej obszar zainteresowań artystycznych stanowi integracja ciała z technologią. Traktuje ubiór jako formę protezy rozszerzającej możliwości ludzkiego ciała.
kuratorki: Agata Kiedrowicz, Anna Sienkiewicz-Rogaś