Wystawa „Historie o starości”* jest głosem w debacie poświęconej problemowi starości. W Polsce obecnie żyje ponad 4 tys. ludzi w wieku ponad stu lat, wielu z nich cieszy się dobrym zdrowiem i kondycją intelektualną.
Na wystawie pokażemy prace artystów współczesnych (w większości polskich) mówiące o starości z różnych punktów widzenia i traktujące o rozmaitych jej aspektach: biologicznym, ekonomicznym, psychologicznym, społecznym – zwłaszcza w kontekście relacji międzyludzkich i międzypokoleniowych. Przede wszystkim spróbujemy określić, co to znaczy być starym człowiekiem w dzisiejszych czasach. Kiedy zaczynamy myśleć o starości? Jak zmieniają się postawy wobec osób starszych? Jaki obraz starości znajdujemy w przekazie medialnym, np. w publicystyce czy reklamach. I w końcu – jaką wizję starości kreuje sztuka? Jak widzą ją artyści różnych generacji? Czy dla tych, którzy tworzą do późnego wieku, starość jest w ogóle tematem ich sztuki?
* Tytuł wystawy jest inspirowany książką Georges’a Minois „Historia starości. Od antyku do renesansu”, tłum. Katarzyna Marczewska, 1995 (oryginalne wydanie francuskie: „Histoire de la vieillesse de L'Antiquite à la Renaissance”, 1987).
[z opisu wystawy]
Artyści: Koji Kamoji, Jan Świdziński, Natalia LL, Andrzej Strumiłło, Ewa Partum ( praca z kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi), Krystyna Piotrowska, Małgorzata Niedzielko, Ewa Zarzycka, Marzanna Morozewicz, Magdalena Moskwa ( praca z kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi), Kobas Laksa, Daniel Rumiancew, Dominik Lejman, Jan Szewczyk, Artur Żmijewski ( praca z Kolekcji II Galerii Arsenał ), Katarzyna Kozyra
Kuratorka: Magdalena Godlewska-Siwerska