Podsumowanie pracy artystycznej Hanny Wojdały-Markowskiej, artystki urodzonej i związanej z Radomiem.
Wystawa prezentuje tkaniny unikatowe tkane wykonane w ciągu 35 lat pracy artystycznej.
Początkowe realizacje powstałe na Wydziale Włókienniczym w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi w 1990 roku w ramach pracy magisterskiej odnosiły się do inspiracji twórczą działalnością ludów prehistorycznych, sztuką pierwszych cywilizacji rozwijającą się na Bliskim Wschodzie oraz kulturą rdzennych mieszkańców na innych kontynentach. Znaczeniowość symboliki ukrytej w artefaktach tych odległych w czasie i miejscu kultur pozostawała niedostępna i znajdowała się poza obszarem twórczych dociekań artystki. Zachwycała ją natomiast zewnętrzna uroda niepowtarzalności form tych egzotycznych dzieł sztuki, siła wyrazu wzorów i ornamentów tkwiąca w rytach rysunków czy różnorodność zestawień barwnych.
Stopniowo w ciągu następnych lat rozszerzyła swoje inspiracje i interpretacje. Stały się nimi wizualne i materialne rytmy z otaczającego świata, powidoki, struktury, przenikalności, zapisy rzeczywistości. Istotne w budowaniu struktur tkackich jest gromadzenie i używanie niepotrzebnych, niechcianych, niewykorzystanych zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem różnych rodzajów papierów i tekstyliów, nici i przędz, personalnych drobiazgów. Cięte, zwijane, zszywane, klejone stanowią materiał budulcowy w kształtowaniu modułów, następnie dołączanych do osnowy nasnutej na krośnie. W montażu wykorzystuje własne sploty i autorskie techniki tkania. W ten sposób kontynuuje i rozwija zbiór swoich tkanin czerpiąc z własnej wyobraźni i mnogości inspiracji. Tworzy wielowątkowe systemy znaków, ornamentów, plam barwnych, świateł czując pod palcami delikatne chropowatości materii o różnych grubościach.
Tkanina jest jej „malarstwem dla rąk”.
Kuratorka wystawy: Magdalena Kołtunowicz