"Blackout" w dosłownym tłumaczeniu oznacza "wyczernienie" lub "zaciemnienie". Najczęściej termin ten jest używany w kontekście poważnej awarii energii elektrycznej, która prowadzi do całkowitego braku oświetlenia i działania urządzeń elektrycznych na znacznym obszarze, która może mieć poważne konsekwencje dla funkcjonowania społeczeństwa, gospodarki i infrastruktury. Wystawa ta sięga jednak znacznie głębiej, odsłaniając liczne warstwy znaczeń i refleksji.
Termin "Blackout" można również interpretować w kontekście alchemii, gdzie "nigredo" jest stanem pierwotnego chaosu, rozkładu, dezintegracji i ciemności. Stanowi on początkowy etap w procesie przekształcania materii w doskonały stan.
Prace Hanny Rozpary, prezentowane na tej ekspozycji, utrzymane są w głębokiej czerni.
"Rotator" to jedna z prac, które krążą wokół tematyki solarnej. Głębokiej czerń tonda wydaje się być przeciwieństwem jasności astralnego ciała. Wirowy ruch utrwalony w obrazie nawiązuje do wyobrażeń o wirującym słońcu. Błyszcząca powierzchnia obiektu działa niczym czarne lustro, multiplikując otaczający świat w swoich odbiciach. Ciemność obiektu może wprowadzać dwuznaczność, ponieważ w jednym spojrzeniu może przypominać głęboką dziurę czy otchłań, ale równocześnie te czerń jest bardzo dynamiczna, materialna. Ta gra między wypukłością a wklęsłością, między otchłanią a formą, nadaje dziełu warstwową głębię.
Inne prace takie jak "wrzenie" oraz 'liminat" nawiązują do przemiany materii. Praca „Wrzenie” nawiązuje do przemiany stanu ciekłego materii do stanu gazowego.
Obraz ****(Ciemność i pleśń) nawiązuje do opowiadania Stanisława Lema „Ciemność i pleśń”. W opowiadaniu pojawia się koncepcja broni biotechnologicznej: niewielkich organizmów o formie zbliżonej do kuli, unicestwiających materię, których rozwoju nie da się powstrzymać. W formie przetrwalnikowej nieszkodliwe, uaktywniała je ciemność oraz pewien gatunek pleśni. Aby uniknąć germinacji tych organizmów, przechowywane były w silnie oświetlonej kasie ogniotrwałej. W opowiadaniu jeden zmodyfikowany organizm został zawleczony przez naukowca do domu. Wpadł do szczeliny za biurkiem, gdzie się aktywował. Bohater opowiadania przeprowadzał na żyjątku eksperymenty, i poświęcał mu wiele uwagi, z czasem tracąc naukowy dystans do badanego obiektu, Z czasem organizm zaczął się namnażać, z wolna zapełniając całą przestrzeń domu.
Na wystawie są też prezentowane są też fotografie z cyklu „Węgiel”, Projekt przedstawia węgiel kamienny z kopalń województwa śląskiego. Węgiel wydobywano na Górnym Śląsku co najmniej od połowy XVII wieku. Węgiel był dźwignią postępu technologicznego w XIX wieku, dzięki węglu osiągnięto dzisiejszy standard życia. Obecnie węgiel budzi skrajne emocje w związku z globalnym ociepleniem. W związku z zagrożeniem globalnym ociepleniem stopniowo przechodzeni się na odnawialne źródła energii. Przejście na odnawialne źródła energii teoretycznie być korzystniejsze dla klimatu, ale jednocześnie stwarza problemy związane z wykluczeniem energetycznym. W szerszej perspektywie węgiel jest pierwiastkiem, który stanowi podstawę chemii organicznej, jest niezbędnym pierwiastkiem dla zaistnienia życia na ziemi. Fotografie zostały wykonane przy użyciu aparatu wielkoformatowego 4x5".
Wystawa "Blackout" Hanny Rozpary odkrywa złożone znaczenia i kontrasty koloru czarnego. Czerń, jako dominujący motyw, staje się nośnikiem głębokich znaczeń - od awarii technologicznych po metaforyczne opowieści o przemianach w naturze i ludzkim umyśle.
Hanna Rozpara
Urodziła się w 1990 w Sosnowcu. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach; dyplom w Pracowni Druku Płaskiego w 2014. Studiowała na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii w ramach programu ERASMUS oraz historię sztuki na Uniwersytecie Śląskim. Jej prace wystawiane były na 25 wystawach indywidualnych oraz na ponad 200 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
Hanna Rozpara w swoich pracach porusza szeroko rozumiany temat kamuflażu, bezpostaciowości i zjawisk chaotycznych, we wcześniejszych pracach często odnosiła się do tematyki wojny. W swoich pracach dąży do uzyskania obrazu oddziałującego na widza, pobudzającego intuicyjne, nieracjonalne pokłady świadomości. Zajmuje się malarstwem, grafiką warsztatową, fotografią, projektowaniem graficznym, tworzy kompozycje muzyczne. W 2021 obroniła pracę doktorską na ASP w Katowicach, na pracę doktorską składał się cykl wielkoformatowych drzeworytów i fotografii poruszający szeroko pojęty temat kamuflażu.