Montaż wystawienniczy to próba zestawienia ze sobą dwóch artystów różnych generacji, ale o wielu cechach wspólnych: od edukacji w liceach plastycznych, poprzez nawiązywanie do historii sztuki, posługiwanie się techniką kolażu, asamblażu, a nawet podróżnicze doświadczenia, takie jak pobyt w Montevideo i Buenos Aires, dokąd obydwaj zawędrowali w swoich peregrynacjach. Prace artystów miały też okazję sąsiadować ze sobą na co najmniej dwóch wystawach: „Palindrom” (PGS, Sopot 2015) oraz „Parasol w prosektorium” (Salon Akademii, Warszawa 2012). Tytuł obecnego projektu nawiązuje właśnie do tej ekspozycji przygotowanej przez Stacha Szabłowskiego na temat montażu artystycznego. W przypadku obydwu pokazów prace Władysława Hasiora pochodziły ze zbiorów Miejskiego Ośrodka Sztuki w Gorzowie Wlkp. W styczniu 2022, w myśl włoskiego porzekadła „Non c’è due senza tre”, spotykają się ze sobą po raz trzeci, tym razem w większym wyborze, właśnie w Gorzowie Wielkopolskim. Podstawowym założeniem „Montażu wystawienniczego” jest znalezienie podobieństw i korespondencji estetyczno-koncepcyjnych między obu twórcami.
Grzegorz Kozera (1983) – doktor sztuki, malarz, autor kolaży. W latach 1998-2003 nauka w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych im. Wojciecha Gersona w Warszawie. W latach 2003-2008 studia na wydziale Historii Sztuki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Od 2006 studia na wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem rektorskim w pracowni Przestrzeni Malarstwa prof. Leona Tarasewicza i dr Pawła Susida w 2011. W latach 2017-2022 studia doktoranckie na ASP w Krakowie w pracowni prof. Grzegorza Sztwiertni. Jest, między innymi, dwukrotnym stypendystą Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy (2014, 2016), laureatem programu Młoda Polska (2019) oraz wyróżnionym na konkursie 42. Biennale Malarstwa Bielska Jesień (2015).
Kurator wystawy: Gustaw Nawrocki