Grzegorz Kozera (ur. 1983) jest malarzem i historykiem sztuki – z tej relacji wynika jego zainteresowanie sztuką twórców polskiej awangardy. Archiwa artystów, które pozornie wydają się być interesujące jedynie dla archiwistów, stanowią inspirację i punkt wyjścia dla cyklu obrazów. Zdjęcia rodziny, przyjaciół, z wystaw, podróży, zaproszenia na wernisaże, pocztówki, listy, pisma oficjalne i nieoficjalne, szkice, rachunki, zapiski, artykuły z prasy - to wszystko być może opowiada o człowieku/artyście więcej niż jego dostępna dla publiczności twórczość. Kozera nie objaśnia jednak sztuki poprzez te fragmenty czyjegoś świata – przekształca je przy pomocy zabiegów malarskich w znaki, nieczytelne, choć mające swoją formę – jakby chroniąc intymność ich właściciela, zakładając, że każdy element rzeczywistości może być wizualnym, intelektualnym i emocjonalnym bodźcem do aktu stworzenia nowego Obrazu.
W latach 2003-2008 studiował na wydziale Historii Sztuki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego a od 2006 na wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Dyplom z malarstwa w pracowni Przestrzeni Malarstwa prof. Leona Tarasewicza i dr. Pawła Susida w 2011. W latach 2017-2020 odbył studia doktoranckie na ASP w Krakowie w pracowni prof. Grzegorza Sztwiertni. Od 2020 roku pracuje na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP w Pracowni Struktur Wizualnych prowadzonej przez prof. Jana Mioduszewskiego.
