Autorzy: Wojciech Beszterda, Krzysztof Cichosz, Lucjan Demidowski, Andrzej Dudek-Dürer, Mariusz Hermanowicz, Piotr Komorowski, Zdzisław Mackiewicz, Natalia LL, Irena Nawrot, Wojciech Prażmowski, Krzysztof Pruszkowski, Grzegorz Przyborek, Józef Robakowski, Zofia Rydet, Zbigniew Rytka, Marek Szyryk, Zbigniew Tomaszczuk, Krzysztof Wojciechowski, Stefan Wojnecki, Paweł Żak.
Podczas wystawy zaprezentowane zostaną dzieła fotograficzne posiadające charakter intelektualnego namysłu nad rzeczywistością. Zaproponowany wybór prac jest pogłębioną refleksją o świecie ujętym przez pryzmat przenikliwych spojrzeń ich twórców. Pokazuje to siłę i skuteczność obrazu w snuciu rozmyślań filozoficznych, w formułowaniu pytań egzystencjalnych i próbach znajdowania odpowiedzi na nie. Przestrzenie wizualne zbudowane w zaprezentowanych dziełach są przykładami użycia fotografii, bądź obiektów fotograficznych, jako metod prowadzenia intelektualnej narracji i dialogu z widzem. Wybrane prace tematycznie dotyczą zagadnień przestrzeni i czasu, przemijania, pamięci, odczuwania fizyczności siebie i możliwości doświadczania ich w procesie zapisu fotograficznego, a następnie poprzez kontakt z dziełem. W swoistym artystycznym wielogłosie analizowane są napięcia w relacjach: ja-świat, ja-inni, ja-wobec niekończących się pytań i granic poznania. Poprzez proces twórczy zachodzi namysł nad kondycją człowieka i świata. Sama fotografia jest tutaj sprawnym narzędziem - językiem budowania tej opowieści. Językiem pełnym symboli, wizualnych analogii i czytelnych dla widza skrótów myślowych. Każdy z twórców po mistrzowsku porusza się w wybranej przez siebie konwencji fotograficznej, dzięki czemu wystawa jest plastycznie zindywidualizowana i bogata w przyjęte rozwiązania formalne. Wydarzenie zorganizowane z okazji jubileuszu 75-lecia istnienia Związku Polskich Artystów Fotografików. W tym roku mija siedemdziesiąt pięć lat od momentu powstania Związku Polskich Artystów Fotografików, organizacji zrzeszającej najwybitniejszych fotografów z całego kraju. Geneza powstania stowarzyszenia jest bardzo ciekawa, gdyż powstało ono z oddolnej inicjatywy grupy fotografów – amatorów, silnie zangażowanych w swoją pasję, pragnących wspólnie prezentować i propagować tworzone dzieła. Pierwsze próby stworzenia elitarnej organizacji skupiającej najwybitniejszych polskich fotografów miały miejsce jeszcze przed II wojną światową. W 1929 roku powołano niezwykle prestiżowy Fotoklub Polski, który do czasów wojny zrzeszał aż siedemdziesięciu wybitnych artystów. Jego struktura prawna dawała członkom jedynie status amatorów i miłośników fotografii, dlatego po wojnie, w 1947 roku, w jego miejsce powołano związek o charakterze twórczo – zawodowym, którego kontynuacją jest dzisiejszy ZPAF. Grupa jego założycieli to wybitne nazwiska, takie jak: Jan Bułhak, Tadeusz Cyprian, Marian Dederko, Benedykt Dorys, Edward Hartwig, Kazimierz Lelewicz, Janina Mierzecka czy Jan Sunderland.
Obecność i charyzma tak wyjątkowych osobowości przyciągała kolejnych twórców, dzięki czemu grono związku szybko rosło. W ciągu kilkunastu lat funkcjonowania struktura organizacji objęła wszystkie największe miasta, a coraz liczniejsi zrzeszeni członkowie pochodzą z całej Polski. Obecnie, obok historycznej siedziby na warszawskiej starówce, funkcjonuje również trzynaście lokalnych okręgów ZPAF z siedzibami w największych miastach, m.in.: w Poznaniu, Wrocławiu, Katowicach, Kielcach, Łodzi czy Gdańsku. Przez minione 75 lat łączna liczba zrzeszonych twórców przekroczyła tysiąc trzysta osób, aktualnie, w roku 2022 jest ich ponad siedmiuset, co czyni tę organizację najliczniejszą reprezentacją środowiska fotograficznego w Polsce. W domenie jej działań leży promocja fotografii, prowadzenie galerii oraz szeroko rozumiana edukacja fotograficzna w prestiżowym Studium Fotografii ZPAF i innych formach edukacyjnych.
Kurator: Jolanta Rycerska