Aleksandra Liput, Antonia Nowacka, Nina Paszkowski oraz Manuela Mehrwald
„Forest Desires” to wystawa o lesie, o jego pociągających aspektach, ale i tych skrywających ból i cierpienie. Nasze tęsknoty i lęki spoczywające w leśnych czeluściach, uwidaczniają się w dokonywanej przez człowieka eksploatacji i zniszczeniu.
Cztery artystki Aleksandra Liput, Antonina Nowacka, Nina Paszkowski i Manuela Mehrwald tworzące wystawę odwołały się do perspektyw ekofeministycznych, mistyczno-eksperymentalnych i społeczno-krytycznych. W ich ujęciu las stał się metaforycznym miejscem przeplatania się ich artystycznych poszukiwań, miejscem zarówno tętniącym życiem, zagadkowym, jak i groźnym. To w jego kontekście unaoczniają się zdecentralizowane perspektywy, wszelakie złożoności człowieka, jak i bytów pozaludzkich.
Nawet jeśli nie da się dokładnie określić pozycji człowieka w kontekście lasu, bez wątpienia względnie łatwo jest zgodzić się z faktem że uroki lasu czynią człowieka wrażliwszym. Przy pomocy charakterystycznych dlań mediów, które wykorzystują do indywidualnych, jednak wzajemnie uzupełniających się poszukiwań, artystki starają się uchwycić myśli i odczucia powiązane z zewem lasu oraz jego dynamiką. Czy to w malarskim wewnętrznym zgiełku (Nina Paszkowski), starannej reifikacji (Aleksandra Liput), psychodelicznej sztuce dźwięku (Antonina Nowacka) czy baśniowych słowach (Manuela Mehrwald).
Wystawa „Forest Desires” pobudza zmysły na wiele sposobów, zmuszając widzów do postawienia kilku pytań; jaką lekcję jako wspólnota możemy odebrać z obserwacji lasu? W jaki sposób możemy ze sobą i z nim się spotkać? I wreszcie, jak możemy pragnąć bez konieczności niszczenia? Las zaprasza nas do wejścia w jego czeluść, zaś artystyczne realizacje do podjęcia komunikacji. W podróży towarzyszy nam czwórka artystek, jednak to my sami musimy odnaleźć w tym gąszczu swą ścieżkę
autorka tekstu: Manuela Mehrwald
kuratorka: Katarzyna Piskorz
Aleksandra Liput (ur. 1989, Krosno)
Artystka wizualna, zajmująca się ceramiką, miękkimi rzeźbami, obiektami i instalacjami. W swojej twórczości mierzy się z problematyką lęku, dziedziczenia traum, szeroko rozumianą duchowością i magicznymi przedmiotami. Interesuje się koncepcjami związanymi z mitem i utopią. Asystentka i doktorantka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Współtworzy duet kuratorski DZIDY. Jej prace były prezentowane m.in. w Galerii Labirynt w Lublinie, Galerii Arsenał w Poznaniu, Fundacji Galerii Foksal w Warszawie. Finalistka Coming Out – Najlepsze Dyplomy ASP w Warszawie (2017).
Antonina Nowacka (ur. 1992)
Wokalistka, kompozytorka, artystka dźwiękowa zainteresowana naturą dźwięku, w szczególności jego wpływem na układ nerwowy, a także metodami jakimi muzyka może wprowadzić wykonawcę i publiczność w określony stan umysłu. Wykorzystuje głos jako najbardziej organiczny syntezator i podstawowe narzędzie kreacji, co obejmuje: rozbudowane techniki wokalne, istotny wpływ tradycyjnych kultur ludowych i wschodnich, rezonans przestrzeni oraz różne formy przetwarzania i syntezy dźwięku tworząc minimalistyczne, wyobrażeniowe pejzaże. Studiowała tradycyjną muzykę indonezyjską oraz klasyczny wokal hindustani pod okiem mistrzyni stylu Gwalior - Shashwati Mandal.
Albumy solowe: 2020 Lamunan (Mondoj); 2021 Vocal Sketches from Oaxaca (TakuRoku)
Nina Paszkowski (ur. 1991, Muri)
studiowała malarstwo na Camberwell College of Arts w Londynie oraz na Bellas Artes Complutense w Madrycie. Jej prace koncentrują się wokół relacji pożądania, siły i współzależności. Skupiając się metodologicznie na feministycznej mitologii rewizyjnej, jej prace badają erotyzm jako proces rewidowania i odbudowywania idei łączności.. Prace Paszkowski były pokazywane m.in. w: EFA Project Space (Nowy Jork, 2022), Display Gallery (Praga,, 2022), Galeria Monopol (Warszawa, 2022), Krakers - Cracow Art Week (Kraków, 2022 i 2021), KunstWerk (Kolonia, 2021), Museo del Traje (Madryt, 2015). W tym roku współorganizowała projekt FLUID CIRCULATIONS (Hydrofeminist Explorations in Post-industrial Landscapes) oraz była rezydentką programu SMAA Art Residency w Szwajcarii. W 2023 roku artystka zaprezentuje swoje prace w Kunstmuseum Celle oraz na wystawie indywidualnej w galerii La Felce w Kolonii. Mieszka i pracuje w Kolonii.
Manuela Mehrwald (ur. 1991)
Pracuje na styku teorii i praktyki artystyczno-naukowej oraz pisarstwa eksperymentalnego. Studia magisterskie ukończyła pracą "ZERO - DIS. Collectivity as a Curatorial Approach" na Uniwersytecie w Kolonii w 2018 roku. Równolegle pracowała jako asystentka ds. historii sztuki u artysty Heinza Macka. W 2019 we współpracy z kuratorką Lisą Long pogłębiła swoje badania w zakresie krytycznych studiów kuratorskich w JULIA STOSCHEK COLLECTION w Düsseldorfie/Berlinie, skupiając się na teoriach feministycznych oraz kolektywności z perspektywy zorientowanej na proces i transdyscyplinarność. Niedawno rozpoczęła studia doktoranckie na Uniwersytecie Duisburg-Essen pod kierunkiem prof. dr Birgit Mersmanna. Obecnie w swoich badaniach skupia się na relacjach w konstelacjach kuratorskich. Od 2015 roku Mehrwald pracuje jako inicjatorka i współtwórczyni przy różnych projektach mediujących sztukę zarówno na polu kuratorskim oraz artystycznym w przestrzeniach typu Off Space i instytucjach zarówno w Niemczech i Polsce min. Museum Ludwig, Kolonia; KiT-Kunst im Tunnel, Düsseldorf; Nationalgalerie Zachęta, Warszawa; reinraum e.V., Kolonia; Theater Studio Naxos; Frankfurt; Japanisches Kulturinstitut, Kolonia. Od semestru letniego 2022 r. wykłada również na Uniwersytecie w Essen-Duisburgu sztukę i najnowsze kierunki artystyczne.
