Feliks Smoliński podróżuje po obszarze sztuki z bezczelną dezynwolturą. Kreuje swój osobny świat zapełniany przez dwuznaczne, poddane malarskiej deformacji postaci. Z jednej strony pociągające, zapraszające do odwiedzenia barwnych wnętrz, nostalgicznych małomiasteczkowych zaułków i podejrzanie idyllicznych krajobrazów, z drugiej – czujemy – zdystansowane, wciągające nas w jakąś grę pełną niespodzianek, niedopowiedzeń i obaw.
(…)
O artystach takich jak Smoliński często mówi się: twórca naiwny, samorodny. W odniesieniu do łódzkiego malarza te określenia są na pewno niewystarczające. Jakość jego obrazów jest niewątpliwie efektem nieustającego samodoskonalenia, ale i jakiejś wyjątkowej intuicji, które pozwoliły mu na wypracowanie rozpoznawalnego języka artystycznej ekspresji i wykreowanie niepowtarzalnej poetyki.
W przypadku Felixa życie i twórczość stopiły się w jedno. Gorączka tworzenia Smolińskiego znajduje wyraz w przejawach apetytu na życie jego bohaterów, znaczących minach mężczyzn, czasem jakby wyciągniętych z półświatka, bujnych kształtach kobiet, bogactwie żywych barw, którymi przesycony jest cały otaczający ich świat.
Nic w tych obrazach nie jest oczywiste. Sytuacje bywają ledwie zasugerowane, jakby pozostające w stanie zawieszenia, znaczone atmosferą surrealnej metafizycznej niemożliwości. Skarnawalizowany świat pełen wszelkiego przesytu się do nas uśmiecha, jednocześnie puszczając do nas oko. Czujemy, i nie będziemy się chyba mylić, że za tymi malarskimi prezentacjami szczęścia kryje się coś niezdrowego, nasyconego egzystencjalnym niepokojem i traumatycznymi przeżyciami. Jest ta oryginalna twórczość przykładem jakiegoś zmistyfikowanego wyparcia, głosem osoby, która nie błaga o zrozumienie. Człowieka niezależnego i wolnego.
Dariusz Leśnikowski, dyrektor Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi
Feliks Smoliński – urodził się w 1947 roku w Aleksandrowie Łódzkim. Używał pseudonimu artystycznego FELIX. Reprezentował nurt malarstwa naiwnego − art brut. Stworzył kilkaset prac w latach 1996 -2017. Malarstwo stało się jego głównym zajęciem po powrocie ze szpitala, gdzie trafił po poważnym wypadku; doznał ciężkich obrażeń głowy w wyniku potrącenia przez pijanego kierowcę. W szpitalu odbywał zajęcia z arteterapii, które pogłębiły potrzebę odreagowania poprzez sztukę na powracające wspomnienia wydarzeń burzliwego życia.
Pełen deformacji świat przedstawiony jego obrazów oraz zapełniające go groteskowe postaci stanowią odbicie emocji, przeżyć oraz obsesji samego artysty.
Felix tworzył dzieła inspirowane założeniami różnych nurtów współczesnego malarstwa, ale równocześnie starał się wypracować własny język artystycznej ekspresji, rozpoznawalny
i oryginalny styl. Jego twórczość obejmuje sceny rodzajowe, portrety, pejzaże oraz martwe natury. Feliks Smoliński zmarł w 2017 roku w Łodzi.