Jak to się dzieje, że choć jedni są w stanie stworzyć dzieło sztuki pojedynczym gestem, to innym, choćby wkładali dużo wysiłku, to się nie udaje? Socjolog Feliks Tuszko opowie o własnych badaniach dotyczących selekcji w sztuce.
Wraz z przemianami kapitalizmu nastąpiła przemiana istotnych z punktu widzenia struktury pola procesów selekcji. Postępująca finansjalizacja świata sztuki i wzrost znaczenia tego sektora dla globalnej gospodarki sprawiły, że w coraz większym stopniu to artysta, a nie jego dzieła są przedmiotem testu i oceny. Stawką współczesnej selekcji jest zatem nie to, czy dzieło jest udane, a to, czy ktoś w ogóle jest w stanie wytworzyć coś, co będzie dziełem sztuki.
Badanie biografii młodych artystów w kontekście selekcji, przeprowadzone przez Autora, pozwoliło na wyciągnięcie wniosków odnoszących się do logiki polskiego pola sztuki oraz jej związku ze ścieżkami życiowo-zawodowymi artystów i przemianami systemu ekonomicznego.
Feliks Tuszko – doktorant socjologii na Uniwersytecie Warszawskim. W pracy naukowej zajmuje się problem wytwarzania wartości dzieł sztuki. Obecnie, w ramach Max Planck Partner Group for the Sociology of Economic Life w IFIS PAN, bada pracę ekspertów sukcesyjnych. Zawodowo menadżer kultury – m.in. przez kilka lat współprowadził warszawską Pracownię Duży Pokój. Publikował m.in. w Magazynie Kontakt, Krytyce Politycznej i Magazynie Kulturalnym.
[z mat. prasowych Galerii]