Światy, które widzimy na płótnach Ewy Goral to natura wyimaginowana, wygenerowana w laboratorium kreacji. Artystka inspiruje się pracami etnobotaników, biologów czy kulturoznawców, w których natura jest integralnym podmiotem, a nie tylko tłem dla człowieka. Jest piękna i krucha, jednocześnie też silna i czasem groźna. Na obrazach tę dwoistość można dostrzec w detalach.
Prace Ewy Goral to przenikające się mikro- i makrokosmosy, organiczne formy, wymykają się botanicznej klasyfikacji. Mamy wrażenie, że patrzymy na szkiełko pod mikroskopem, ale kolejne rozwijające i pogłębiające się plany zabierają nas do innego uniwersum. Przestrzenność kompozycji, jej wielowymiarowość i złożoność, doskonale pokazuje warsztat artystki. Umiejętność kreowania nierealistycznego realizmu.
W obliczu współczesnych wyzwań, takich jak zmiany klimatyczne i degradacja środowiska, artystka pragnie pobudzić refleksję nad ewoluującym światem. W jej dziełach tkwi nadzieja, że mimo wyzwań stawianych przez ludzką arogancję, przyroda zdoła przetrwać, stanowiąc inspirację do głębszego zastanowienia nad naszym wpływem na otaczający nas świat.
kuratorka: Kinga Szafrankowska