Na początku jest zawsze szkic, rysunek z kilkunastu udanych i mniej udanych wybieram ten, który w moim odczuciu jest najbardziej „wypełniony” i spełnia ogólne założenia. Obawa jest duża, czy to właśnie ten? Kierując się pełną świadomością w wyborze, duże znaczenie odgrywa również intuicja, która podpowiada zdecydowanie, że właśnie ten. Padł wybór, zaczyna się zmaganie z wyobraźnią. W trakcie pracy następuje „walka” z materią, tworzy się formę, zmienia i dąży do absolutu. Nie zawsze spełnia się zamierzenie.
Mam dom, rodzinę, znajomych, kolegów, przyjaciół (oponentów również), lecz żyję w świecie równoległym, w którym królują obrazy, przedmioty, kształty i formy, twarze, postaci, las, rzeka, jezioro. Wszystko to jest we mnie przetwarzane i uwrażliwiane. Moje rzeźby, obrazy, rysunki i medale są wynikiem moich obserwacji, doznań, przemyśleń, mojej wrażliwości.
Edward Łagowski
Edward Łagowski, ur. 1943 r. w Brzezinkach Nowych, k/Zwolenia. Ukończył Liceum Technik Plastycznych w Kielcach – 1964 r. W tym samym roku rozpoczął studia w warszawskiej ASP na Wydziale Rzeźby. Studia w latach 1964-1970 u prof. Alfreda Jesiona, prof. Mariana Wnuka, prof. Oskara Hansena i prof. Wandy Paklikówskiej-Winnickiej – rysunek. Dyplom w pracowni prof. Oskara Hansena – 1970 r. Zajmuje się rzeźbą i medalierstwem. Uprawia również rysunek i malarstwo. Liczny udział w wystawach i konkursach dał artyście wiele prestiżowych nagród i wyróżnień. Prace jego autorstwa znajdują się w zbiorach ponad dwudziestu muzeów oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. Brał udział w sympozjach rzeźbiarskich: w Hajnówce, Orońsku, Wdzydzach Kiszewskich, Opocznie jak również za granicą: Nagyatád (Węgry), Sant Margarethen (Austria), Frunze – Kirgizja. Wszędzie tam zrealizował dużych rozmiarów rzeźbę plenerową. W każdym z tych miast zorganizował wystawę indywidualną swoich prac (rzeźba kameralna). W roku 2014 Muzeum Sportu i Turystyki zorganizowało wystawę indywidualną artysty w Galerii Polskiego Komitetu Olimpijskiego, z okazji 70-lecia urodzin.