Wystawa prezentuje kolekcję wczesnych prac Edwarda Krasińskiego, uzupełnioną o wybór fotografii Eustachego Kossakowskiego dokumentujących wystawy i działania Krasińskiego.
Rzeźby Edwarda Krasińskiego z lat 60. i początku lat 70. XX wieku dotyczą zjawiska szybkości. Stosowane przez artystę efekty optyczne nadają im charakter obiektów przemieszczających się w przestrzeni, wyposażonych we własne pole energii. Opatrzone przez Juliana Przybosia mianem „aeryzmu”, inscenizują one napięcie między dwuwymiarową płaszczyzną reprezentacji a wyprowadzoną z niej prostopadłą linią.
Ten wątek poszukiwań twórczych, stojący u źródeł dojrzałej twórczości Krasińskiego, zaznacza się po raz pierwszy w dwóch cyklach linearnych reliefów konstruowanych przez artystę w pierwszej połowie lat 60., by następnie dać początek Dzidom i innym konstrukcjom linearnym, prezentowanym na wystawach w Galerii Krzywego Koła (1962, 1964), Galerii Krzysztofory (1965) i w Galerii Foksal (1966, 1968).
Dopełnieniem pokazywanych na wystawie prace są dokumentacje działań Edwarda Krasińskiego wydobywające performatywny charakter sztuki artysty.
Wystawa powstała przy wsparciu Fundacji Galerii Foksal. Dokumentacja wystaw Krasińskiego pochodzi ze zbiorów działu dokumentacji Zachęty - Narodowej Galerii Sztuki. Fotografie Eustachego Kossakowskiego dzięki uprzejmości Fundacji Galerii Foksal.