Wystawa jest kolejną z cyklu indywidualnych prezentacji artystów, których dzieła znajdują się w Kolekcji MOCAK-u. Pokazujemy 17 prac z lat 2014–2019. Siedem z nich powstało specjalnie na wystawę w Krakowie.
Guido Casaretto żyje i tworzy na styku wielu kultur. Urodził się w 1981 roku w Turcji, dorastał w Grecji i we Włoszech, a obecnie mieszka w Stambule. Jego odlegli przodkowie wyjechali z Włoch do Azji Mniejszej w czasach imperium osmańskiego. Nigdy jednak się nie zasymilowali – stali się częścią społeczności określanej jako lewantyńska, którą tworzyli chrześcijańscy imigranci z Francji, Włoch i Anglii. Artysta studiował na Wydziale Malarstwa i Sztuki Konceptualnej Akademii Sztuk Pięknych w Bolonii oraz na Wydziale Malarstwa Uniwersytetu Sztuk Pięknych Mimar Sinan w Stambule. Dystansuje się od wpływu którejkolwiek z kultur na swoją twórczość, chociaż można w niej niekiedy odnaleźć nawiązania do sztuki i tradycji włoskiej.
Guida Casaretta interesują wszelkiego rodzaju materie. Morza, góry, kosmos, ale również kamień i drewno. Bada też materię „przerobioną”, analizując właściwości mebli i sufitów. Zwieńczeniem tych zainteresowań jest „materia ludzka”. Wobec tworzyw podstawowych stosuje techniki tradycyjne, wykorzystując doświadczenia malarzy, rzeźbiarzy i rzemieślników. W odniesieniu do przedmiotów wykonanych przez człowieka metody stają się bardziej skomplikowane – na przykład szafy zostają zmielone, a z uzyskanych wiórów i drobinek szkła pomieszanych z żywicą powstają bezużyteczne kopie mebli. Najdziwniejszą metodę artysta przyjął w odniesieniu do człowieka. W internecie trafił na uniwersalne modele ludzkich sylwetek, stworzone na potrzeby animacji komputerowych. Na bazie kilkuset ujęć konkretnych osób, czyli ich „materii”, zbudowano wizerunek totalny. Guido Casaretto wykorzystał tę syntezę w swoich rzeźbach.
Zainteresowania artysty mają szczególny charakter. Jego sztuka wydaje się wizjonerska. Casaretto analizuje materie Wszechświata, a następnie za pomocą różnorodnych mediów tworzy ich atrapy. Tym samym sugeruje, że nasza przyszłość to perfekcyjna sztuczność.
(materialły prasowe)