Jak czuję swoje ciało w otaczającej przestrzeni? Dobrowolność to brak scenariusza, jedynie propozycja swobodnego przemieszczania się w przestrzeni. A ta oferuje kilka nienachalnych doznań wielozmysłowych. Do dowolnego mieszania i dawkowania. Jak czuję się ze sobą, na co mam ochotę? Bardziej na zapachowe doznanie, podróż papierowym statkiem, obraz innych ciał na płótnie, a może kilka dosadnych pytań/spostrzeżeń o rodzaje cielesnych manewrów? Prace rozsiane w przestrzeni, nie anektują jej. Doświadczenie pustki ma wspierać samodzielną podróż przez wystawę. Chodzi o doznanie ulgi, swobody bycia, lekkości. Być może nawiązania nitek kontaktu ze sobą albo przeciwnie – odpoczynku od popsychologicznej presji samopoznania. Taka była warstwa koncepcyjna towarzysząca budowaniu wystawy, a jaka będzie jej percepcja?
artyści: Natalia Bażowska, Eda Kranc, Magdalena Moskwa, Aleksander Radziszewski
kuratorki: Karolina Pikosz i Agnieszka Gorzaniak