W swoich najnowszych pracach Dmitrij Buławka-Fankidejski bada funkcjonowanie materii będącej w nieustannym procesie. Jego zainteresowanie krystalografią ma swoje odzwierciedlenie w ceramicznych obiektach analizujących procesy polimorfii, czyli inaczej mówiąc zjawiska wielopostaciowości tej samej materii. Procesualność jego prac można prześledzić również w sposobach wypalania ceramik, gdzie wieloletnie eksperymenty pozwalają na uzyskanie optymalnego i adekwatnego efektu. Na szczególną uwagę zasługuje praca zatytułowana Nadzieja, jest to rodzaj wielkoformatowej tkaniny wykonanej z wełny stalowej, która w permanentnym trybie utleniania ulega anihilacji. Dla widza jednak oglądane prace zastygają w zatrzymaniu, a właściwie poza czasem, onego czasu, czyli jak mawiał Mircea Eliade In illo tempore. Dmitrij Buławka-Fankidejski (ur. 29 lipca 1988 roku w Guranie, Rosja) Studia na Wydziale Rzeźby i Intermediów w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom w pracowni prof. Mariusza Białeckiego w 2016 roku, aneks Medalierstwo i Małe Formy Rzeźbiarskie w pracowni prof. Ludmiły Ostrogórskiej. Asystent w Pracowni Podstaw Rysunku na Wydziale Rzeźby i Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Wraz z Akademią Sztuk Pięknych w Gdańsku organizuje i prowadzi plener „Ceramika alternatywnie”. Zajmuje się rzeźbą, instalacją, rysunkiem, ceramiką, tworzy rzeźby w metalu. Na potrzebę swoich realizacji konstruuje i buduje piece do wypałów ceramiki i topienia metali.
Kuratorka wystawy: Grażyna Tomaszewska-Sobko