Wystawa kultowego wrocławskiego artysty. Inspirujący spacer po świecie sztuki. W BWA obejrzeć będzie można wybór obrazów, rzeźb, obiektów oraz instalacji.
(…) Dialogowanie z twórczością innych artystów to jeden z ważnych wątków przewijających się w całej twórczości Kosałki, (…) który do swych komentarzy oraz medialnych interwencji wykorzystuje chętnie dzieła wielkich, światowych mistrzów sztuki, najczęściej XX wieku (Malewicza, Duchampa, Warhola, Beuysa), choć zdarzają się też dialogi z artystami renesansu (Leonardo da Vinci), jednak chyba szczególnie chętnie sięga – jako artysta sytuujący się bardzo świadomie w obrębie prowincjonalnej lokalności – po polskich artystów (Lachowicz, Mazurkiewicz, Kalina, Krasiński, Jakubowicz, Jarodzki). (…) Kosałka sam siebie reklamuje żartobliwie jako „wielbiciela post-prawdy”, stwierdzając iż tym razem »odpowiadając na potrzebę czasu i posługując się popularną ostatnio metodą relatywizacji ocen historycznych, zaprezentuje swoje wersje wydarzeń, które miały miejsce w historii sztuki«. Jednym z aspektów tego rodzaju przekomarzania się z osiągnięciami sztuki powstałymi na tzw. Zachodzie, jest to, że autor tworząc figurę narratora-prowincjonalnego artysty demaskuje sam siebie i swoją pozycję, sugerując iż pozostaje mu jedynie zaczepianie Wielkich Mistrzów, by zwrócić na siebie uwagę. To zatem wyjściowa ironia w stosunku do samego siebie powoduje, że widz – wchodząc w świat Kosałki – nie boi się, niejako za jednym zamachem, odnieść się ironicznie nie tylko do wyśmiewającego się z siebie artysty, ale również – do samego siebie.
Jerzy Kostecki, katalog wystawy
Jerzy Kosałka (ur. 1955 r.) – artysta multimedialny związany z Grupą Luxus (jedną z najważniejszych polskich grup artystycznych z przełomu lat 80. i 90., w ramach której poruszano wątki związane z kulturą masową). Kosałka buduje obiekty, makiety, tworzy instalacje, działa w przestrzeni publicznej, uprawia performance. Jego twórczość cechuje duża doza poczucia humoru i ironii (również autoironii). Brał udział w prawie 40 wystawach indywidualnych i 160 zbiorowych. Jest autorem m.in. słynnej “Bitwy pod Kłobuckiem” (1986), która znalazła się w podręczniku do języka polskiego między wierszami Broniewskiego i Baczyńskiego. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.