dr Dariusz Głowacki (ur. 1965) Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, tworzeniem obiektów w przestrzeni, pisze i publikuje teksty o kulturze i sztuce. Interesują go obszary, na których sztuka spotyka się z nauką, a także różnice, które zdają się dzielić obie domeny działalności człowieka. Mówi, że „desperacko i naiwnie wierzy w sztukę”. Działa jako kurator, wystawy: szkła weneckiego „Fresh Glass” 2008, „Światło²” w 2015, „PozaPOZNANIEM” w 2016 roku. Uczestnik sesji naukowych, paneli dyskusyjnych i kongresów, m.in. Sztuka-Nauka w 2014 roku i THE SECOND WORLD CONGRESS ON ANALOGY w roku 2017. Prowadzi także wykłady o sztuce i szeroko pojmowanej kulturze wizualnej.
W latach 1984-1989 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Dyplomy z wyróżnieniem z malarstwa w pracowni prof. Jerzego Kałuckiego pod kierunkiem prof. Jarosława Kozłowskiego i z zakresu semiotyki na Wydziale Wychowania Plastycznego pod przewodnictwem prof. Kazimierza Świrydowicza.
1989-1990: Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki dla najbardziej obiecujących młodych artystów.
2012: Obrona pracy doktorskiej na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu na Wydziale Malarstwa.
Wybrane wystawy: „Może Śródziemne”, obiekty, Galeria ON Poznań 1998, obiekty i obrazy, „Meeting”, Galerie 2112, Kopenhaga, Dania 1999, szkło weneckie i obrazy, wystawa Fresh Glass, Galeria Miejska Arsenał, Poznań 2008; malarstwo, „ZOOLOG i martwa natura”, Uniwersytecka Galeria Sztuki, Kalisz, 2017, malarstwo, Mediations Biennale Poznań , 2018, malarstwo, „Zwierzęta wracają do lasu”, wystawa w Ptasim Parku w Mosinie, 2021, „Ćwiczenia grecko-rzymskie”. Malarstwo, Muzeum Marcina Rożka, Wolsztyn, 2024.