Czyje głosy są słyszane?

Wszystko, co najważniejsze wydarzyło się poza przestrzenią tej wystawy. To zdanie dobrze opisuje prezentację w galerii BWA Wrocław Główny efektów pobytów rezydencyjnych sześciu artystek, które odbyły się wiosną i latem tego roku w ramach polsko-norweskiego programu „Czyje głosy są słyszane?”. Artystki na moment zamieszkały w nowym otoczeniu. Stało się ono dla nich miejscem zadawania pytań, tworzenia, rozmów, emocji i wątpliwości. Był to bardzo intensywny czas, wymykający się próbom zamknięcia go w sztywnych architektonicznych i czasowych ramach wystawy. Ciężko uchwycić różnorodność wspólnych przeżyć i zdarzeń w samych powstałych w tym czasie realizacjach. Są one istotnymi, ale jednymi z wielu rezultatów procesów rozpoczętych kilka miesięcy temu. Wystawa jest natomiast tylko wariantem wielogłosowej opowieści. 
Do udziału w projekcie zostały zaproszone osoby, mające w swoich biografiach szereg trudnych doświadczeń, a ich artystyczne ścieżki bywały kręte. Niejednokrotnie nie dostały nigdy wcześniej szansy uczestnictwa w rezydencji, niektóre z nich w natłoku codziennych obowiązków nie znajdowały możliwości, by realizować swoje pomysły. Pobyty rezydencyjne stała się w związku z tym szczególnym wydarzeniem, pozwalającym na poświęcenie się całkowicie praktyce artystycznej, okazją do przekierowania uwagi na proces twórczy. Kine Michelle Bruniera, Lill Yildiz Yalcin, Aliona Pazdniakova, Yachi Shian-Yuan Yang, Ingrid Frivold to mieszkające w Norwegii artystki, które spędziły miesiąc we Wrocławiu, natomiast Viktoriia Tofan odbyła podróż w odwrotną stronę i z Wrocławia pojechała na cztery tygodnie do małej norweskiej miejscowości Hvitsten. Prace ich wszystkich znajdą się na wystawie, będą to zarówno fotografie, obiekty, malarstwo, jak i wideo oraz kompozycja dźwiękowa. 
Prezentacja to głosy artystek o niejednakowych doświadczeniach i umiejętnościach. Wychodząc od spotkania w okolicznościach artystycznej rezydencji, kładzie akcent na zrozumienia, w jaki sposób inne osoby myślą, przetwarzają informacje, postrzegają świat i podejmują decyzje. Na poznawczą różnorodność. Prace połączyła ostrość i świeżość spojrzenia, niektóre są wręcz rodzajem manifestu w odpowiedzi na ingerencję kościoła bądź państwa w życie prywatne czy kryzys energetyczny. Artystki, występując z pozycji reprezentantek grupy mniejszościowej, nawołują do inkuzywności, odwagi, by, jak chce Donna Harway, zdestabilizować światy myślenia za pomocą innych światów myślenia.
Agata Ciastoń

artystki: Kine Michelle Bruniera, Lill Yildiz Yalcin, Aliona Pazdniakova, Yachi Shian-Yuan Yang, Ingrid Frivold, Viktoriia Tofan  
kuratorka:  Agata Ciastoń 
miejsce: Galeria BWA Wrocław Główny (antresola na dworcu Wrocław Główny)