Cezariusz Kotowicz urodził się w 1934 roku w Brześciu nad Bugiem. W latach 1947 - 1950 uczęszczał do Ogniska Kultury Plastycznej prowadzonego przez Wojciecha Przedwojewskiego i Zbigniewa Krygowskiego. Studia artystyczne ukończył w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Tadeusza Łakomskiego i w pracowni grafiki prof. Andrzeja Jurkiewicza. Dyplom uzyskał w 1958 roku. Członek Grupy XIV, i Grupy Przemyskiej. Wystawia od 1955 roku. Ma w swoim dorobku 14 wystaw indywidualnych m.in. w Krakowie, Zakopanem, Rzeszowie, Opolu, Raciborzu i Przemyślu. Brał udział w ponad 80 wystawach zbiorowych regionalnych, ogólnopolskich i międzynarodowych. W latach 1956 - 68 mieszkał i tworzył w Rzeszowie, w latach 1968 - 76 w Raciborzu a od 1976 w Przemyślu.
Członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i w Przemyślu, wieloletni dyrektor Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej.
Cezariusz Kotowicz jest artystą i muzealnikiem. Uprawia malarstwo olejne i akwarelowe oraz rysunek. Brał udział w ponad 80. Wystawach zbiorowych o randze regionalnej i ogólnopolskiej. Ma na swym koncie 14 wystaw indywidualnych w takich miastach, jak: Kraków, Rzeszów, Zakopane, Opole, Racibórz i Przemyśl. Kierował Biurem Wystaw Artystycznych w Rzeszowie oraz muzeami w Raciborzu i Przemyślu. Zorganizował wiele wystaw propagując sztukę regionu Podkarpackiego i Śląskiego. Zajmuje się również krytyką artystyczną.
Artysta urodził się w 1934 roku w Brześciu nad Bugiem. W 1951 roku Kotowicz zaczął studiować malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Kształcił się tam początkowo pod kierunkiem Mieczysława Wątorskiego, a następnie na Wydziale Malarstwa w pracowni Tadeusza Łakomskiego. Równocześnie Artysta uczęszczał na zajęcia do pracowni graficznej profesora Andrzeja Jurkiewicza. Zainteresował się też historią sztuki. W przerwach wakacyjnych wyjeżdżał na plenery malarskie, prowadzone przez Czesława Rzepińskiego, Emila Krchę i Jana Świderskiego.
W 1956 roku Kotowicz podjął pierwszą swoją etatową pracę - jako nauczyciel historii sztuki w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu. Cezariusz Kotowicz był członkiem współzałożycielem rzeszowskiej Grupy XIV. Wypowiadał się często na łamach rzeszowskiej prasy, prowadził prelekcje i odczyty związane ze sztuką.
W 1962 roku Artysta zrezygnował z pracy pedagogicznej, ponieważ został mianowany pierwszym dyrektorem Biura Wystaw Artystycznych w Rzeszowie, a praktycznie – organizatorem placówki od podstaw. Obok bieżącej, intensywnej pracy, działalności wystawienniczej i odczytowej na terenie całego województwa, w placówce tej Kotowicz utworzył: Galerię współczesnego malarstwa, rzeźby, grafiki i fotografii. Zebrane zostały prace prawie wszystkich malarzy i rzeźbiarzy działających na terenie ówczesnego województwa rzeszowskiego od początku XX wieku do lat 60. Niestety, zbiór ten został później rozproszony.
Po rozstaniu z rzeszowskim BWA w I967 roku, pracował jako adiunkt w Muzeum w Łańcucie. W 1968 roku Artysta otrzymał od Ministerstwa Kultury i Sztuki propozycję objęcia stanowiska dyrektora Muzeum w Raciborzu. Wyjechał więc na Śląsk, by spędzić tam osiem lat. Obok pracy w muzeum, zabrał się do organizowania życia artystycznego. Jednym z jego przejawów były doroczne wystawy plastyki raciborskiej, które stanowiły swojego rodzaju konfrontacje w dziedzinie sztuki. Pierwsza taka wystawa zorganizowana została w 1970 roku.
W 1976 roku Kotowicz raz jeszcze zmienił miejsce pobytu, przenosząc się do Przemyśla. Twórca związał się na wiele lat z Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej, początkowo jako kustosz, kierownik Działu Sztuki, wicedyrektor, główny inwentaryzator, a w końcu dyrektor placówki. Obok pełnienia funkcji dyrektora, Cezariusz Kotowicz prowadził „Galerię Malarstwa Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej”, opracowywał scenariusze wystaw, wykonywał aranżacje ekspozycji przygotowywał wstępy do katalogów. Wygłaszał też odczyty na temat malarstwa. Od listopada 1980 roku jest członkiem Grupy Przemyskiej.
Twórczość Kotowicza ma charakter figuratywny. Najliczniej reprezentowane są pejzaże i portrety. Artysta czuje się związany emocjonalnie z naturą, a malowanie z niej jest dla niego formą kontemplacji. Równocześnie nie heroizuje natury, nie kubizuje, nie przedkłada nad nią własnych uczuć, słowem - nie traktuje jej jako pretekstu do różnego rodzaju rozwiązań formalnych lub indywidualnej ekspresji. Niektóre obrazy ujawniają silną fascynację postimpresjonistycznymi przemianami. Prowadząc dialog na płaszczyźnie formalnej i ikonograficznej z przeszłością, artysta pokazuje niesłabnącą fascynację sztuką dawnych mistrzów.
...”Kiedy po kilku godzinach opuszczam pracownię, jestem oczarowana niepospolitą kulturą artystyczną, a przede wszystkim Jego znajomością i zrozumieniem sztuki. Alfred Ligocki zauważył, że Cezariusz Kotowicz posiada cechy dość rzadkie wśród malarzy współczesnych: niesłabnącą fascynację naturą, z którą prowadzi nieustający dialog oraz iście rzemieślniczą – rodem z malarskich cechów średniowiecznych – troskę o trwałość i szlachetność materialną obrazu i szacunek dla tworzywa. Do tej fascynacji naturą dodałabym coś jeszcze: głęboką fascynację sztuką, dawną i współczesną, awangardową – wielkich centrów i prowincjonalną – małych ośrodków.” ...
Beata Lewińska-Gwóźdź
Fragment z publikacji Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Przemyślu
Fotografia u góry: Cezariusz Kotowicz, San w Iskaniu, 2016