Kolekcja prywatna – czyli zbiór dzieł sztuki, który swoje powstanie zawdzięcza osobistej wrażliwości kolekcjonera, w zgodzie z jego wyobrażeniem piękna, estetyki czy stylu. Kolekcje tworzy przede wszystkim dla siebie, w odróżnieniu od zbiorów oficjalnych (państwowych itp.), skomponowanych okazjonalnie według zupełnie innych kryteriów.
Ta « prywatność » kolekcjonera to przywilej dzielenia swojej wizji z artystą i dzięki wyczuciu jego artystycznej osobowości dokonanie wyboru takich prac,
które w sposób ekspresyjny i estetyczny pasują do siebie.
Tak powstaje skarb, czyli posiadanie dzieła sztuki oryginalnego, unikatowego – jedynego.
Każdy z kolekcjonerów prywatnych ma własne, bardzo osobiste pragnienie życia wśrod prac artysty, którego ceni i którego twórczość wywołuje u niego emocje.
Kolekcjonerzy:
Ryszard Pospieszyński
Józef Palinka
Witold Pyrkosz
Wojciech Fibak
Marek Pietkiewicz
Kamil Jaskulski
Rafał Borkowski
Adam Ostrowski
Piotr Bartkowiak
Krzysztof Kentla
Hubert Huruk
Bogdan Korczowski urodził się w 1954 roku w Krakowie, z którym czuje się do dziś emocjonalnie związany.
W 1978 ukończył krakowska Akademie Sztuk Pięknych w pracowni prof. Włodzimierza Kunza. Debiutował na festiwalu “Nowa Ruda” w 1974 roku z performance “Biały Rower” jako hommage dla Marcela Duchamp’a.
W 1980 osiedlił się w Paryżu, gdzie mieszka do dziś. Tam w 1985 otrzymał dyplom Ecole Nationale Supérieure des Beaux-Arts w pracowni Abrahama Hadada. Za swoja działalność artystyczna został wyróżniony w 1986 roku nagroda Rady Regionu Ile-de-France. W latach 1986-1995 regularnie przebywał i wystawial w USA (New York, Chicago) W 1988 otrzymal stypendium Fundacji Pollock-Krasner. W latach 1981-1991 tworzył w byłej pracowni Jacques’a Lipchitz’a w Boulogne Billancourt w Paryżu.
Poczynając od wczesnego cyklu obrazów Listy(Lettres), już od 1980, artysta umieszczał na swych płótnach wyolbrzymione symbole i ideogramy. Te serie prac zatytułowanych Znaki-Pismo-(Signies-Ecritures) jest rodzajem wymiany, czy “post-korespondencji” intelektualnej traktującej samo pisanie jako obraz, temat nad którym artysta obsesyjnie pracuje już od dawna. W jego pracach bowiem bardzo często widać drobne znaki układające się, jak nieczytelne pismo, w równolegle rzędy, nałożone na właściwa kompozycje niczym przesłona. Jest to poszukiwanie i odczytanie śladów pamięci upływającego czasu.
W czerwcu1989 roku odbyła się monograficzna wystawa “Korczowski/Malarstwo” w Narodowej Galerii Zachęta w Warszawie. Ta wystawa była świadectwem, że mimo swojego debiutu jako performer oraz ogólnej tendencji sztuki współczesnej do eksperymentowania z nowymi modnymi tendencjami, Bogdan Korczowski pozostaje od początku wierny najbardziej tradycyjnej materii malarskiej samego obrazu. W 1998 roku Instytut Polski w Paryżu zorganizował retrospektywna wystawę artysty.
W pracach Korczowskiego różnokolorowe farby grubo i nieregularnie pokrywają płótno. Artysta nakłada je gwałtownymi, spontanicznymi pociągnięciami, jakby wynikającymi z impulsów wewnętrznych, które potęgują wrażenie ekspresji obrazu. Często nadmiar użytej farby spływa po powierzchni obrazu, tworząc pionowe, chaotyczne i nieregularne linie. Te “nieprzewidziane” strugi pogrubiają jeszcze gesta, zawiesista fakturę płócien.
Jeden z krytyków pisząc o malarstwie Korczowskiego, nazywa je “szamanizmem lub prawdziwym chromatycznym pijaństwem”. Jego nastrojotwórcze barwy, ich ekspresywność i dynamizm sprawiają, iż abstrakcyjny koloryzm artysty nabiera wymiaru emocjonalnego. Korczowski jest podróżnikiem i niektóre z jego obrazów, dzięki ciekawym zestawieniom barw,faktury i wrażeniu przestrzenności, jakie wywołują, stwarzają uczucie bezpośredniego kontaktu z otaczającą go natura. Korczowski tworzy własny świat, w którym różne kultury i ich tradycje mieszają się z żywiołami naturalnymi: pustynia, ognień, woda, ziemia, sklepienie niebieskie czy obszerny kosmos. Od lat jego cykle noszą takie tytuły jak: Planety, Orbium Coelestium, Laniakea czy Grawitacja.
Mimo ze od wielu lat artysta mieszka w Paryżu to jednak wielokrotnie powraca do Krakowa. “Urodziłem się w Środkowej Europie, pochodzę z małego kontynentu wielu kultur” – mówi Bogdan Korczowski o swoim mieście, Krakowie przesiąkniętym wielowiekowa tradycja. Ucieleśnieniem tej specyficznej, krakowskiej atmosfery jest dla Korczowskiego jego mistrz duchowy, Tadeusz Kantor, którego artysta, jako młody hippis, spotykał regularnie już od 1970 roku. “Jestem urzeczony jego sztuka, ponieważ pamiec i przeszlosc byly dwoma obsesyjnymi wymiarami w jego pracy.” mówi Korczowski. Tadeuszowi Kantorowi kilkakrotnie poświecił swoje wystawy, a zwłaszcza duża serie prac na kartonach zatytułowanych “KARTONTEKA” wystawionych ostatnio w nowym Muzeum Kantora w Krakowie w 2018. Ta monumentalna instalacja jest zainspirowana idea Tadeusza Kantora ze Sztuka i Twórczość są rodzajem Archiwum Pamięci. Już wcześniej, w 2010 krakowska Cricoteka wystawiła autorska kolekcje zdjęć Bogdana Korczowskiego ze spektakli teatru Tadeusza Kantora.
W Paryżu przez dwadzieścia lat artysta współpracował i regularnie wystawiał w Galerii Nicole Ferry.
W 2004 roku Bogdan Korczowski brał udział dwiema wystawami w Sezonie Polskim we Francji “Nova Polska” organizowanym przez Instytut Adama Mickiewicza z okazji przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.
Do chwili obecnej Korczowski ma ponad 100 wystaw indywidualnych.
