11 października 1924 roku, w siódmej dzielnicy Paryża, na Rue de Grenelle, pod numerem 15, cztery dni przed publikacją “Manifestu surrealistycznego”, swoją działalność zainaugurowało Biuro Poszukiwań Surrealistycznych. Skupieni wokół niego poeci, artyści i intelektualiści za cel postawili sobie “zebranie wszystkich informacji dotyczących form, które mogłyby wyrazić nieświadome działanie umysłu”. Do archiwów Biura trafiały opisy snów i niesamowitych zbiegów okoliczności, pomysły na modę, politykę i wynalazki. Surrealiści edukowali, pracowali nad publikacjami, urządzali seanse hipnotyczne, toczyli dyskusje i jednoczyli wszystkich paryżan zainteresowanych nieskrępowaną ekspresją myśli.
Pomimo stosunkowo krótkiego żywotu Biura, wśród jego działaczy potrzeba całkowitej odnowy społecznej poprzez zwrócenie się ku nieświadomości pozostała nienaruszona. Ruch na przestrzeni wieku przeszedł wiele zmian i zadomowił się w wielu krajach, ale po upływie 100 lat palące problemy ludzkości, na które wskazywali surrealiści wydają się być jeszcze bardziej zaognione. Chcemy kolonizować kosmos wciąż nie wiedząc jaka jest prawdziwa natura snów.
Wystawa Mariuszy Figli jest hołdem dla ruchu surrealistycznego i jednocześnie zapisem indywidualnych poszukiwań poczynionych na przestrzeni kilkunastu ostatnich lat. Clou wystawy są przede wszystkim ręcznie wykonane kolaże, powstałe w całości z fragmentów książek wydanych do 1990 roku i znalezionych w wyniku zbiegu okoliczności (na śmietnikach, targowiskach, kiermaszach, w opuszczonych budynkach etc.). Oprócz tego Biuro Poszukiwań Surrealistycznych Figli prezentuje przekrój przez kolekcję znalezisk, pośród których znajdują się zapisy archetypowych snów, pisma automatyczne, surrealistyczne memorabilia oraz cudowny obiekt przyprawiający o dreszcz – lustro rażone piorunem.
𝗠𝗮𝗿𝗶𝘂𝘀𝘇𝗲 𝗙𝗶𝗴𝗹𝗲 – Kulturoznawcy, kolekcjonerzy, badacze marzeń sennych, bezinteresowni artyści amatorzy. Od 2008 roku związani z ruchem surrealistycznym. Pielęgnują i popularyzują spuściznę okresu bohaterskiego oraz powojennego, upatrując w światopoglądzie surrealistycznym przeoczoną szansę na wyrwanie ludzkości z fundamentalnego kryzysu w jakim od paru wieków się znajduje. Od 2017 roku pracują nad powieścią graficzną „Sen”, łącząc technikę kolażu ze zjawiskiem przypadku obiektywnego i synchroniczności. Prezentują efekty prac w równolegle powstającej serii kolaży “Medium”. Są święcie przekonani, że kolaże powstające według ich metody są platformą do wyrażania nieświadomości indywidualnej i kolektywnej.
kurator: Mateusz Jagielski