Performance ,,Baśń o kobiecie “
Przywilejem życia, jest bycie tym, kim jesteś – Joseph Campbell
- ,,Baśń o kobiecie” miała swój początek przy realizacji rzeźby Baubo, starożytnej Bogini, innej niż wszystkie, albowiem ona nie ma głowy. Baubo uczy śmiechu z głębi brzucha, dystansu, radości z faktu, że się jest, że można dokonać tego, czego się pragnie.
„Baśń o kobiecie, to opowieść o wewnętrznej podróży bohaterki, którą jest każda z nas. Inspiracją do powstania performance stały się moje osobiste doświadczenia i towarzyszące mi w tej drodze mity, sny, archetypy, literatura jungowska oraz historie innych kobiet.
Performance ma narrację baśni, ten środek wyrazu jest mi szczególnie bliski, albowiem symbole, obrazy zawarte w mitologii, baśniach, reprezentują obraz naszej psyche. Ten zapomniany język ma wpisaną w swoją strukturę miękkość, intryguje, zaczepia i dokonuje czułej rewolucji.
Ujawnia przyczynę, skutek i realne poczucie, że kimkolwiek jesteś, gdziekolwiek jesteś, Twoje życie jest ważne i wymaga świadomego poszukiwania wiedzy o nas samych, o naturze życia-śmierci-życia.
W baśniach, mitach, legendach dokonuje się transformacja bohatera, bohaterki, a ich przygody, wyzwania oraz umiejętności których nabywają podczas niebezpiecznych wędrówek prowadzą do odnalezienia skarbu.
Tym Świętym Graalem jest odnalezienie tożsamości – mówi Miłosława Skoczek-Śliwińska.
Baśń prowadzą trzy Madonny: Czarna, Czerwona i Biała.
To obraz potrójnej Bogini będącej trzema w jednej, Dziewicy- Panny, Kochanki - Matki, Wiedźmy -Staruchy. Potrójna Bogini obecna w mitach i sztuce jest żywym obrazem związanym z cyklem ludzkiego życia, Trójbogini jest wciąż zmienna.
Madonnom towarzyszy Złota nić będąca nawiązaniem do starożytnych Mojr - bogiń kierujących przeznaczeniem - Kloto, Lachesis, Atropos.
Czarna Madonna symbolizuje Świadomość, Jaźń, Wielką inicjującą. Ciemna faza Bogini-wiedźmy jest tajemnicą, instynktem, mądrością zapisaną w łonie każdej kobiety. Czerwona Madonna mówi o wyzwaniach jakie towarzyszą kobiecie w drodze do akceptacji ciała, o udręce w dążeniu do doskonałości, o bliznach ducha i ciała. Bo to, co nas przeraża, czego się boimy, wstydzimy chcemy, aby było niewidoczne. Pustka z rodzinnego domu zapisana głęboko pod skórą, gdy nikt nas nie chciał wysłuchać, ślady po przyjęciu na świat dzieci, wygrawerowana grubą linią przemoc duchowa i fizyczna, blizny ratujące życie i te dokonane własną ręką.
Biała Madonna jest odrodzeniem, Nowym Wędrowcem.
Ocalenie dokonuje się w naszym wewnętrznym, hermetycznym świecie, bez obecności mędrców, bez wskazówek.
To intymna, czuła, najsłodsza podróż.
Czas: 30-40 minut.
Scenariusz i reżyseria: Miłosława Skoczek- Śliwińska
Kurator: Kama Zboralska
Muzyka: Marcin Gańko
Zdjęcia i montaż: Paweł Izdebski
Kostiumy: Katarzyna Konieczka
Charakteryzacja: Daria Rynkowska
Koordynator projektu: Joanna Twardowska-Orłoś
Organizator wydarzenia: Hala Koszyki, Globalworth
Miłosława Skoczek- Śliwińska
Absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, Wydział Rzeźby. Dyplom w pracowni prof. Adama Myjaka (1999). Autorka rzeźb plenerowych w Ostrowi Mazowieckiej, min. Pomnika Księżnej Mazowieckiej. Autorka performence’ u „Uczta”.
W kwartalniku „Presto- Muzyka, Film, Sztuka” prowadzi autorską rubrykę „Miła Obecność” - poetyckie impresje o psyche. Prezentacja video performance UCZTA podczas FUTURE LANDSCAPES Art. Fair in Venice ( 2024).
