Barbara Kozłowska (1940–2008) była od początku lat 60. aktywną współtwórczynią wrocławskiej sceny awangardowej. Jej multimedialna twórczość, przede wszystkim prekursorskie performanse, to niezwykle oryginalna propozycja na mapie polskiej sztuki, nie tylko w latach 60. i 70. Pomimo tego Kozłowska pozostawała długo artystką „nieznaną”. Nie powstały poświęcone jej twórczości teksty, brak jest monografii.
Wobec braku badań o sztuce Kozłowskiej tym bardziej cenne jest jej prywatne archiwum, na którym oparta jest wystawa w Muzeum Współczesnym Wrocław. Archiwum tworzą drobne notatki, rękopisy, maszynopisy, stare zaproszenia na wystawy, okraszone ręcznymi, autorskimi komentarzami, korespondencja, listy zakupów, na których odnaleziono też propozycje tytułów prac, zapiski dotyczące własnego stanu zdrowia, projekty wystaw, plany dla Galerii Babel, bardzo liczne autobiogramy w różnych wersjach.