Artyści: Paweł Althamer, Agata Bogacka, Ryszard Bobek, Leszek Brogowski, Teresa Gierzyńska, Marcin Giżycki, Rafał Kucharczuk, Jerzy Lewczyński, Rafał Milach, Minilabiści (Joanna Miklaszewska, Marek Mielnicki, Radek Spassówka), Wacław Nowak, Karol Radziszewski, Maciek Stępiński, Teresa Tyszkiewicz, Andrzej Wajda, Bartek Wieczorek i inni
Wystawa Archiwa błyskawiczne to nie tylko największy dotychczas pokaz fotografii natychmiastowych (polaroid, fuji) w Polsce, ale i zarazem jeden z największych przeglądów polskich fotografii ostatnich 50 lat, na którym zaprezentowanych zostanie ponad 2000 kolorowych zdjęć. Prace zebrane na ekspozycji pozwalają prześledzić przeróżne sposoby wykorzystywania materiałów błyskawicznych, które znakomicie wpisywały się w konwencje fotografii rodzinnej (archiwum Teresy Gierzyńskiej), dokumentalnej (Wacław Nowak), artystycznej (między innymi Ryszard Bobek, Marcin Giżycki) czy intymnej (Agata Bogacka, Karol Radziszewski, Teresa Tyszkiewicz). Imprezowy charakter zdjęć natychmiastowych podkreśla z kolei ogromny zbiór snapshotów poznańskiej grupy Minilabistów, podczas gdy prace Leszka Brogowskiego, Rafała Kucharczuka uzmysławiają ich eksperymentalny, czy wręcz abstrakcyjny potencjał. Polaroidy i instaksy często służyły też jako notatki, czy to na planie filmów (scenopisy Andrzeja Wajdy), czy też w trakcie podróży (Paweł Althamer, Rafał Milach).
Wystawa Archiwa błyskawiczne konfrontuje różne możliwości zastosowania natychmiastowych procesów w (nie tylko artystycznej) praktyce polskich fotografów. Zaprezentowane na niej prace, pominięte w głównej narracji na temat dziejów polskiej fotografii, są efektem poszukiwań w prywatnych i instytucjonalnych archiwach. Albumy, atlasy, kabinety szufladowe, gabloty, konstelacje, typologie prezentują i porządkują w większości nieznany odbiorcom materiał fotograficzny.
Archiwa błyskawiczne kładą silny nacisk na lokalny i polityczny wydźwięk procesów natychmiastowych, które – zwłaszcza w okresie Polski Ludowej – kojarzyły się z nieosiągalną zachodnią technologią. Zachodni (amerykański, kapitalistyczny, korporacyjny, automatyczny, pop-kulturowy) materiał i proces pozwoliły na udokumentowanie (momentami socmodernistycznej i potransformacyjnej) ikonosfery Wschodu.
Kurator: Witold Kanicki