Sztuka pozostanie najbardziej zdumiewającą działalnością ludzkości (...)
prof. Magdalena Abakanowicz
Z jednej strony, można wyliczać zadania sztuki. Może dostarczać nam piękna, wzruszać, niekiedy też bulwersować i poruszać. Można jednak także spojrzeć na twórczość, kóra nie stawia sobie żadnych zadań. Jest raczej emanacją potrzeby artysty. I ona także zyskuje jednak funkcję – staje się łacznikiem między twórcą a odbiorcą. W tym pośrednim spotkaniu można niekiedy doświadczyć niezwykłej jedności; patrząc na obraz czy rzeźbę niemal fizycznie odczuć energię, z której dzieło się zrodziło. Tak jakby uczestniczyło się w momencie, gdy artysta - poruszony lub zachwycony- zaczął tworzyć.
Antoni Fałat należy do najwybitniejszych artystów współczesnych. Jego twórczość wpisać można w nurt nowej figuracji. Ukończył studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w 1969 roku zdobywając dyplom z wyróżnieniem w pracowni Aleksandra Kobzdeja. Po debiucie, artysta bardzo aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym. Antoni Fałat założył Grupę „Aut” (Aut Pictura Aut Nihil); był inicjatorem ruchu artystycznego „O poprawę”.
W latach 80-tych uczestniczył w ruchu kultury niezależnej. Był rektorem założonej przez siebie Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. W latach 1992-96 był członkiem Rady Kultury przy Prezydencie RP. W 1997 roku otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. Laureat Złotego Medalu na III Festiwalu Sztuk Pięknych Zachęta oraz Złotego Medalu Bielskiej Jesieni. W roku 2005 prezentacja jego malarstwa miała miejsce w siedzibie ONZ w Genewie. Prace profesora Antoniego Fałata znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Gdańsku, Galerii Narodowej Zachęta, Muzeum w Gandawie, Muzeum Puszkina oraz Instytucie Sztuki w Moskwie. Artysta od wielu lat współpracuje z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej.
Antoni Fałat (ur. 1942 w Warszawie) – artysta malarz, twórca i rektor Europejskiej Akademii Sztuk. Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem w roku 1969 w pracowni Aleksandra Kobzdeja. Założyciel Grupy „Aut” (Aut Pictura Aut Nihil). Inicjator ruchu artystycznego „O poprawę”. Brał udział w Festiwalach Malarstwa Polskiego w Szczecinie (1970, 1974, 1978, 1980), w Festiwalach Sztuk Pięknych w warszawskiej Zachęcie (1970, 1972, 1974). W latach 80-tych uczestniczył w ruchu kultury niezależnej. W latach 1992-96 był członkiem Rady Kultury przy Prezydencie RP. W 1997 roku otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. Laureat Złotego Medalu na III Festiwalu Sztuk Pięknych Zachęta oraz Złotego Medalu Bielskiej Jesieni. W roku 2005 prezentacja malarstwa w ONZ w Genewie. Prace w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Gdańsku, Galerii Zachęta, Muzeum w Gandawie, Muzeum Puszkina oraz Instytucie Sztuki w Moskwie. Współpracuje z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej.
Obraz Antoniego Fałata pod tytułem “Koniec wieku, koniec Europy” został zaprezentowany na otwartej 27 czerwca 2005 roku międzynarodowej wystawie zorganizowanej w ramach obchodów 60-lecia Organizacji Narodów Zjednoczonych w Genewie. W latach 80-tych Antoni Fałat namalował obraz przedstawiający dwie postaci kobiece odwrócone od siebie, a w pewnym sensie tworzące jedną całość. Obraz ten zatytułowany był “Dwie Europy”, co przynosiło czytelne skojarzenie z podziałem Europy. Powstały po latach obraz “Koniec wieku, koniec Europy” przedstawia dwie kobiety zwrócone do siebie, jak połączona Europa.