15 listopada w Muzeum im. ks. dr. Władysława Łęgi w Grudziądzu odbędzie się uroczyste otwarcie wystawy podsumowującej 20-lecie pracy twórczej Anny Wysockiej, artystki toruńskiej, członkini Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Warszawskiego.
Anna Wysocka urodziła się 9 czerwca 1975 roku w Toruniu. Ukończyła studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, otrzymując w 1999 roku dyplom z malarstwa w pracowni prof. Lecha Wolskiego oraz z rysunku w pracowni prof. Krzysztofa Candera. Stopień doktora habilitowanego w zakresie sztuk plastycznych uzyskała w 2013 roku. Obecnie pracuje na stanowisku profesora w Katedrze Malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych UMK. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Warszawskiego. Jej prace prezentowane były na trzydziestu dwóch wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Uczestniczyła także w około sześćdziesięciu wystawach zbiorowych. Spośród licznych nagród zdobytych w konkursach krajowych i międzynarodowych najbardziej ceni sobie medal im. Tymona Niesiołowskiego za najlepszy dyplom artystyczny w roku 2000. Jej prace znajdują się w zbiorach prywatnych i kolekcjach muzealnych w Polsce, Niemczech, Serbii oraz w Stanach Zjednoczonych. Tworzy obrazy, obiekty, rzeźby, płaskorzeźby i rysunki w technice własnej. Mieszka i pracuje w Toruniu.
Ogniem wypalone, popiołem zapisane to wystawa, która pozwala prześledzić drogę artystycznych wyborów toruńskiej artystki – Anny Wysockiej, tworzącej m.in. obrazy, obiekty oraz rzeźby w technice własnej, niejednokrotnie przy użyciu metalu oraz elementów gotowych. Droga ta, naznaczona od zawsze potrzebą przełamywania ograniczeń, związanych zarówno z płaszczyznowością dzieła, jak i z właściwościami fizycznymi tworzywa, w którym artystka pracuje, wiodła od malarstwa materii, poprzez kolaże, reliefy i płaskorzeźby, asamblaże z elementów gotowych, obiekty zamknięte w gablotach, obrazy pozbawione tła, rzeźby, aż po najnowsze wielkoformatowe rysunki. Każdy z etapów tej wędrówki znajduje potwierdzenie w grudziądzkiej ekspozycji, będącej pierwszą jak do tej pory próbą usystematyzowania i sproblematyzowania dwudziestoletniego dorobku Wysockiej.
Anna Wysocka urodziła się 9 czerwca 1975 roku w Toruniu. Ukończyła studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, otrzymując w 1999 roku dyplom z malarstwa w pracowni prof. Lecha Wolskiego oraz z rysunku w pracowni prof. Krzysztofa Candera. Stopień doktora habilitowanego w zakresie sztuk plastycznych uzyskała w 2013 roku. Obecnie pracuje na stanowisku profesora w Katedrze Malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych UMK. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Warszawskiego. Jej prace prezentowane były na trzydziestu dwóch wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Uczestniczyła także w około sześćdziesięciu wystawach zbiorowych. Spośród licznych nagród zdobytych w konkursach krajowych i międzynarodowych najbardziej ceni sobie medal im. Tymona Niesiołowskiego za najlepszy dyplom artystyczny w roku 2000. Jej prace znajdują się w zbiorach prywatnych i kolekcjach muzealnych w Polsce, Niemczech, Serbii oraz w Stanach Zjednoczonych. Tworzy obrazy, obiekty, rzeźby, płaskorzeźby i rysunki w technice własnej. Mieszka i pracuje w Toruniu.
"Działam na granicy dyscyplin sztuki. Tęsknota do przestrzeni, którą utożsamiam z wyzwoleniem, oraz chęć przełamywania ograniczeń płaszczyzny, kształtują moją drogę twórczą, przebiegającą od malarstwa materii, przez kolaże, reliefy i płaskorzeźby, asamblaże z elementów gotowych, obiekty zamknięte w gablotach, obrazy pozbawione tła aż po rzeźby. Inspirującym tworzywem jest dla mnie metal. Jego chłód, zapach i kolor fascynują mnie od wielu lat. Wykorzystuję blachy oraz stalowe pręty. Rozgrzewam je do temperatury, w której stają się lawą możliwą do formowania. W ten sposób preparuję własną materię. Dzięki użyciu technik spawania mogę przełamywać opór metalu, pogłębiając obszar wykorzystania jego walorów. Jednocześnie fascynują mnie skrajne warunki, w jakich realizuję obiekt. W swoich dotychczasowych poszukiwaniach od abstrakcji, poprzez inspirację zwierzętami, doszłam do figury człowieka. W moich pracach zadaję pytania o życie, śmierć, cierpienie i przeznaczenie.
Dzięki obcowaniu ze sztuką i tworzeniu jej samorealizuję się, doznaję poczucia spełnienia, poświęcając się twórczości na miarę mych sił. Sztuka jest dla mnie absolutem, pozwalającym przekraczać granice. W niej uzasadnia się sens mojego życia."
Anna Wysocka
