Inspiracją wystawy był obszar związany z ideowym ciężarem terminu Utopia. Pojawiające się na wystawie obiekty mają znaczenie symboliczne i są zapisem idei związanych z utopijnym, nierealnym projektowaniem swojego/lub czyjegoś życia, konsekwencjami nadmiaru zaufania lub po prostu są odpowiedzią na wishful thinking. Wystawa odnosi się do sytuacji uniwersalnych, ale i prywatnych. Eutopia (szczęśliwe miejsce), greckie éu to – dobry, szczęśliwy, pomyślny. Myślenie utopijne ma długą tradycję sięgającą początków kultury europejskiej. Utopia jako „nie-miejsce” może teoretycznie zaistnieć zawsze i wszędzie, jako że człowiek nosi w sobie potrzebę antycypowania „nowego, wspaniałego świata”. Trwała szczęśliwość jest jednocześnie pułapką. Dla artystki Anny Bujak rzeźba jest medium, za pośrednictwem którego komunikuje idee. Ważną funkcję pełnią tytuły prac. Artystka stara się wyabstrahować formę, która będzie „ostra” w swoim przekazie.
Anna Bujak – artystka wizualna, tworzy rzeźby, obiekty sztuki oraz instalacje. Jej zainteresowania obejmują sferę człowiek – natura – kultura. Inspiruje ją literatura, rzeczywistość i sposoby na przezwyciężanie traumatycznych sytuacji. Absolwentka wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa i Rzeźby (2011). W 2017 r. obroniła doktorat w dyscyplinie Sztuki Piękne (Metafory cienia). Laureatka stypendiów i konkursów artystycznych. Jej prace prezentowane były na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.