Zakop rzeźbę Apolla to opowieść o sile wyobrażeń, formach oporu wobec patriarchalnych narracji i binarnych porządków oraz alternatywnych scenariuszach współbycia w świecie. Stosując praktyki dzielenia się (sharing), włączania oraz udostępniania przestrzeni (hosting) jako immanentnie queerową artystyczną i kuratorską metodę, wystawa prezentuje nowy esej wizualny Anny Baumgart w dialogu z dziełami oraz ciałami innych twórczyń i twórców jako polifoniczny zbiór połączonych istnień, sprzężeń, współzależności lub kontrnarracji.
Odwołując się do symboliki akwatycznej, Baumgart proponuje przemianę narodowego mitu o Wandzie w obszar nowoczesnej biosfery, w którym możliwe jest nieustanne wyobrażanie życia na nowo. Przynależąca do świata pogańskich bogiń woda jest transhistorycznym obszarem emancypacji, w którym pośród mityczno-fantastycznych stworzeń możliwe są ponowne narodziny, przekraczanie cielesnych i mentalnych granic poprzez rytuał, czary i pożądanie. Spotkanie z podmiotową Wisłą jest aktem wejścia w nową, wielowymiarową przestrzeń, szansą na nawiązanie nowych sojuszy z nie-ludzkimi bohaterami. Pracę dopełnia instalacja interaktywna, w której XIX-wieczna mapa topograficzna oraz nagranie audio stają się narzędziem tworzenia nowych, wyobrażonych kartografii, osobliwych fikcji i rewolucyjnych opisów świata.
Zakop rzeźbę Apolla egzorcyzmuje binarną opozycję, podział na świat ludzi i zwierząt, naturę i kulturę, przedmioty nieożywione i materię organiczną. Tytuł wystawy został zaczerpnięty z tekstu hiszpańskiego filozofa, pisarza i aktywisty Paula B. Preciado, który nawołuje do radykalnej przemiany porządku życia społecznego i transformacji politycznej, dekolonizacji języka oraz tworzenia alternatywnego opisu świata. „…to, co niemożliwe, dopiero nadejdzie. A niewyobrażalne musi się wydarzyć.”
Kurator Dominik Czechowski
Fotografie: Anna Baumgart, Wanda, 2003, obiekt kinematograficzny 4K 16:9 20', dzięki uprzejmości artystki
