O, Lie on Me to tytuł najnowszej instalacji i wystawy Angeliki Markul. Wystawa zdaje się mieć przełomowy charakter w twórczości artystki znanej z wyjątkowych antropologizujacych prac wideo, antropomorficznych obiektów oraz instalacji przestrzennych prowadzących widza w kierunku poznania nieoczywistych i trudnych do zdefiniowania miejsc.
W najnowszej pracy Angelika Markul zajmuje się sferą uczuć – przenosi na rozbudowane abstrakcyjne formy rzeźbiarskie doświadczenia erotyczne i ultra zmysłowe doznania. Cztery sale galerii zajmuje misternie skonstruowana rzeczywistość złożona z obiektów/ciał w ekspresji miłości, w stanach jej pragnienia, w potrzebie fizycznej bliskości czy owładniętych pożądaniem. Angelika Markul operuje prostymi formami, unika dosłowności. Cielesność materializuje się w jej pracach poprzez obiekty oznaczające figurę ludzką, powlekane woskiem: ciepłą, miękką materią imitującą powłokę ciała, skórę. Woskowe formy instalacji są masywne, niekiedy z elementami, które da się zidentyfikować jako ludzki, jak prosty obiekt z języczkiem symbolizujący szyję i zmysłowe pocałunki.
W sferze narracji instalacja reprezentuje gry ciał, walki uczuć i afektów, przyciąganie/odpychanie, wiązki podniecenia i cienkie struny nadziei. Napięcia te są wydobywane kolorami i światłem. Kolor jest nowym elementem w na ogół monochromatycznych pracach artystki, podobnie jak wielobarwne wiązki światła. Na wystawie mamy do czynienia z mocnym sensualnym zestawieniem różnych doświadczeń i narracji oraz z procesami emancypacji mocy i samoświadomości.
Tekst: Maria Brewińska
Muzyka: Wojciech Puś
Produkcja: Michał Grosz
Realizacja architektury: Adam Gabriellli