Andrzej Leśnik (ur. 1959); w latach 1979 - 1984 studiował malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Dyplom uzyskał w pracowni prof. Włodzimierza Dudkowiaka. W 2014 roku otrzymał tytuł naukowy profesora zwyczajnego. Obecnie prowadzi I Pracownię Malarstwa na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Swoje prace prezentował na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Galerii ON, Poznań, Galerii MBWA, Leszno, Galerii Ego, Poznań Państwowej Galerii Sztuki - Wieża Ciśnień, Konin, Galerii ABC, Poznań, Galerii Amfilada, Szczecin, Bałtyckiej Galerii Sztuki, Ustka, Galerii Test, Warszawa, Mosart - Miejski Ośrodek Sztuki, Gorzów Wielkopolski, Galerii Piekary, Poznań, Uniwersität der Künste, Berlin, Niemcy, Galerii Art Stations, Poznań, Galerii Miejskiej, Wrocław. Mieszka i pracuje w Poznaniu.
Twórczość Andrzeja Leśnika oscyluje wokół rudymentów malarstwa: gry przestrzeni z płaszczyzną, potencjału koloru i faktury, relacji abstrakcja - natura oraz wokół zagadnienia gestu i rytmu. W odniesieniu do wcześniejszych obrazów artysty z cykli „Pamięć zapisu” i „Kod pamięci” Marta Smolińska pisała: „(…) Poszczególne formy „dzieją się” na powierzchni obrazu, jakby wychylając się spod białej „zasłony”, i wprowadzają intensywne wizualne napięcie. Przesunięcie którejkolwiek z nich spowodowałoby rozpad konfiguracji, polegający na utracie wzajemnych relacji, budujących sieć odniesień i kreujących pole energetyczne, przypominające złożone struktury dzieł suprematystycznych. Obraz Leśnika wskazuje w ten sposób także na zagadnienie dynamiki pamięci i nieustannych fluktuacji, zachodzących w jej rezerwuarze: pamięć zapisu splata się z zapisem pamięci, konstytuując nowy mikrokosmos obrazu, który – paradoksalnie – jest zarazem świeży i odkrywczy, jak i noszący echa tego, co wizualne archiwum już kiedyś zgromadziło, zachowało i teraz przywołało w podobnej, lecz odmiennej wersji. (…)”
O obecnej wystawie „Struktura Pamięci” prezentowanej w Galerii AT autor mówi: „To moje najnowsze prace. Pierwsze z nich powstały w trakcie III Izerskiego Międzynarodowego Jednoosobowego Pleneru Malarskiego 2019 w Stacji Turystyczna Orle i tam też zostały pokazane na poplenerowej wystawie, zatytułowanej „Struktury / Kod pamięci”. Odnosząc się do wcześniejszych, kolorowych prac z cyklu „Pamięć zapisu”, prezentowanych pod tym tytułem w Galerii Ego w 2012 roku, tym bardziej jeszcze prac wykonanych na arkuszach białej celulozy, zatytułowanych „Kod pamięci”, pokazanych w Galerii ABC, postanowiłem tym razem skorzystać ze skromnej szlachetności szarej tektury, bieli i czerni, i podobnie jak we wcześniej wymienionych cyklach - ograniczyć się do minimum zabiegów i użytych środków. Najistotniejsza okazała się gra z płaszczyzną obrazu, w odniesieniu do przestrzeni w niej, jak i poza nią, którą tworzą układy nielicznych elementów fragmentarycznego zapisu wywodzącego się z powtarzalnego zygzakowatego modułu. W pracach tych nie tylko zaciera się różnica między pozytywem a negatywem, tym co dodane a ujęte, ale płaszczyzną obrazu a przestrzenią którą poprzez wycięcia anektuje obraz.”