Budujemy, stwarzamy, nadajemy kształty. Poszukujemy szczelin, w których możemy się osadzić i zobaczyć swoje odbicie. Zakorzeniamy się w ludziach, tworzymy wspólnoty i rodziny. Gdzie jest nasz schron? Czy jest i będzie trwały? Czy da się zachować równoczesne poczucie autonomii, jak i bezpieczeństwa? Czy tłum zapewnia poczucie więzi? Moje obrazy traktuję jako kolaże myślowe, budowane na podstawie moich doświadczeń, podróży i obserwacji. To, co je łączy, to punkt odniesienia. Ich wspólnym mianownikiem jest człowiek. Człowiek stojący na granicy samotności i wspólnoty. Inspiracją do namalowania obrazów był mój pobyt w małej kenijskiej wiosce, w której miałam okazję zatopić się w masajskiej kulturze. Obserwowałam społeczność opartą na silnym poczuciu wspólnoty i współpracy. Doświadczenia, które ze sobą przywiozłam i które się we mnie osadzają, stały się impulsem do zbudowania szerszej opowieści o człowieku.
Alicja Pangowska (2002 r). Jestem studentką trzeciego roku Malarstwa na ASP w Łodzi. W 2023 roku brałam udział w wystawie laureatów konkursu im. Władysława Strzemińskiego. Należę do Kolektywu Pełnia, który współtworzę z Aleksandrą Chciuk, Natalią Kędzierską i Asią Dreczką. Szukamy soundartowej formy wyrazu, łącząc sztuki wizualne z zagadnieniami osadzonymi w muzyce współczesnej. W pracy kolektywnej ważne jest dla mnie myślenie konceptualne i poszukiwanie środków wyrazu dla idei. Taki sposób myślenia jest mi bliski również w malarstwie.
Fotografia u góry: Alicja Pangowska, Połączenie, 2023
Alicja Pangowska, Kryjówka, 2023
Alicja Pangowska, Kiełkowanie, 2024
Alicja Pangowska, Wykopki, 2023
Alicja Pangowska, Szczelina, 2023