Polityka dziwaczności / Weird politics
W alternatywnej rzeczywistości Mark Fisher żyje i ma się dobrze. Fisher, który dał światu opis realizmu kapitalistycznego i spopularyzował hauntologię, zabiera się właśnie do kolejnej książki. Poniekąd cieszy się, że za sprawą amerykańskiej kampanii wyborczej słowo weird jest używane tak często – co prawda, nie w takim znaczeniu, jakie dla tego słowa przewidział w swojej książce Weird and eerie. Dobre i to, nie można mieć wszystkiego.
Gdzieś w godzinach wieczornych kolejnego dnia ślęczenia nad tekstem, Fisher przypadkiem znajduje prace Adama Kozickiego. Kozicki jest polskim artystą, umiarkowanie młodym, skoro pamięta transformację ustrojową kraju, z którego pochodzi. Najwyraźniej Kozickiemu transformacja coś dogłębnie zrobiła – inaczej nie malowałby jej tak dużo. Na płótnach są cienie po ludziach, koleiny odciśnięte w błocie, zbyt wzorzyste dywany i wnętrza ziemnych dołów. Jeżeli na obrazach są ludzie, nie dzieje się im nic wesołego – flaczeją, nadziewają się na nieprzyjemności, kolana im grzęzną w podłodze. Najwięcej życia mają krajobrazy – tyle, że ich spokój zaburzają elementy, które nie powinny się tam znaleźć, resztki po tych, których nie widać. Fisher mniej więcej wie, co może dziać się w Polsce, o co chodzi z zasiekami i kroplówką pośrodku lasu, ale nie zaśnie próbując zgadnąć, dlaczego pośrodku bagna stoi sedes. Dlaczego rzędy osiedlowych thuj świecą na niebiesko i czerwono? Dlaczego święty obrazek odkształca maleńki pokoik? Dziwaczne i osobliwe.
W prawdziwej rzeczywistości Mark Fisher nie żyje od siedmiu lat, ale wszystko inne to prawda. Adam Kozicki urodził się w 1992 roku, dokładnie wtedy, gdy powstała Kapliczka błękitnej nadziei Władysława Hasiora. Faktycznie – Kozicki maluje o transformacji i pograniczach. Z powodzeniem mógłby się znaleźć w katalogu opisywanych przez Fishera twórców, dzięki którym pojawiają pytania: dlaczego coś jest tam, gdzie powinno być nic? Dlaczego nie ma niczego tam, gdzie powinno być coś?
Kurator: Aleksy Wójtowicz
Adam Kozicki - ur. 1992 r. w Warszawie, absolwent Wydziału Grafiki oraz Wydziału Malarstwa stołecznej ASP. Grand Prix ex aequo 46. edycji Biennale Bielskiej Jesieni (2023). Grand Prix ex aequo 14. edycji konkursu Gepperta (2023). Laureat Nagrody mBanku „m jak malarstwo” (UpComing, 2021), III nagrody w 45. edycji Biennale Bielskiej Jesieni (2021).
Jego prace w 2022 roku brały udział m.in. wystawie zbiorowej „Niepokój przychodzi o zmierzchu” w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki oraz 14. edycji festiwalu WARSZAWA W BUDOWIE – „Walka o ulice” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej.
Bliska jest mu idea (post)sztuki, w ramach której zaangażowanie społeczne jest trwale złączone z twórczym aktywizmem.