Ludwik Maciąg, studiował malarstwo początkowo w krakowskiej ASP, następnie w Warszawie w latach 1946-50; dyplom uzyskał w 1951. Od 1950 do 1990 był pedagogiem na Wydziale Malarstwa tej uczelni. Oprócz malarstwa zajmował się także grafiką warsztatową i użytkową oraz projektowaniem tkanin. Od debiutu w początku lat l. 50 niezmiennie malował konie. W kompozycjach przedstawiających zarówno konie, jak i w "czystych" pejzażach artysta stosuje nietypowe ujęcia, np. widoki z lotu ptaka, bądź z żabiej perspektywy. Artysta jest laureatem wielu nagród, jego prace weszły do kanonu realistycznej sztuki polskiej poświęconej wojsku i animalistyce. Uczestniczył w Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie (1952, 1954), w Wystawie Malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961), Wystawie książki i ilustracji w Zachęcie (1962), Ogólnopolskiej Wystawie Młodego Malarstwa, Rzeźby, Grafiki w Sopocie (1959), Wystawie "Złote Grono" w Zielonej Górze (1965, 1969). Ostatnia wystawa indywidualna artysty miała miejsce w auli ASP w Warszawie w 1999. Prace artysty znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeach Okręgowych w Białej Podlaskiej, Bydgoszczy, Częstochowie, Siedlcach, Toruniu, w Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum w Wilanowie oraz w Muzeum Uczelnianym ASP.
Olej, płyta; 65,2 x 50 cm
Sygnowany czarnym olejem l. d.: LMACIĄG
Ludwik Maciąg, studiował malarstwo początkowo w krakowskiej ASP, następnie w Warszawie w latach 1946-50; dyplom uzyskał w 1951. Od 1950 do 1990 był pedagogiem na Wydziale Malarstwa tej uczelni. Oprócz malarstwa zajmował się także grafiką warsztatową i użytkową oraz projektowaniem tkanin. Od debiutu w początku lat l. 50 niezmiennie malował konie. W kompozycjach przedstawiających zarówno konie, jak i w "czystych" pejzażach artysta stosuje nietypowe ujęcia, np. widoki z lotu ptaka, bądź z żabiej perspektywy. Artysta jest laureatem wielu nagród, jego prace weszły do kanonu realistycznej sztuki polskiej poświęconej wojsku i animalistyce. Uczestniczył w Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie (1952, 1954), w Wystawie Malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961), Wystawie książki i ilustracji w Zachęcie (1962), Ogólnopolskiej Wystawie Młodego Malarstwa, Rzeźby, Grafiki w Sopocie (1959), Wystawie "Złote Grono" w Zielonej Górze (1965, 1969). Ostatnia wystawa indywidualna artysty miała miejsce w auli ASP w Warszawie w 1999. Prace artysty znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeach Okręgowych w Białej Podlaskiej, Bydgoszczy, Częstochowie, Siedlcach, Toruniu, w Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum w Wilanowie oraz w Muzeum Uczelnianym ASP.