Obraz wystawiany lub reprodukowany:
– Stanisław Fijałkowski. Zupełnie nowa autostrada, Galeria Art NEW Media, Warszawa, 11 X 2008 – 3 XI 2008;
– Stanisław Fijałkowski, Atlas Sztuki, Łódź, 12 III – 18 IV 2010;
– Stanisław Fijałkowski, Galeria Opera w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, Warszawa, 17 II – 30 III 2014, kat. wystawy s. 37, il. barwna.
Niektóre z tytułów mają odniesienia do tradycji duchowych. To dotyczy, co zakrawa na paradoks, ogromnego cyklu „Autostrad“. Autostrada to pewien schemat kompozycyjny przeważnie ukośnie biegnącej linii lub wstęgi, która wiąże dół z górą, niebo z ziemią i jest nowym symbolem drabiny Jakubowej. Jakub widział drabinę, po której zstępowali i wstępowali aniołowie. To komunikacja między ziemią a niebem, naszą materialnością czy fizycznością a duchowością. Na tych autostradach nigdy nie ma samochodu, bo to nie ilustracja drogi samochodowej, ale komunikacji pomiędzy czernia i bielą, mrokami a jasnością, nami jako ludźmi a tym, co jest ponad nami. Cokolwiek by to było.
fragment rozmowy ze Stanisławem Fijałkowskim opublikowanej w „Gazecie Wyborczej – Łódź“, 2002, nr 258, s. 6
akryl, płótno
100,5 x 100 cm
sygn. na odwrocie na poprzecznym krośnie: S. Fijałkowski Zupełnie nowa autostrada X
na górnym krośnie napis: 19 [?] / 2008
Obraz wystawiany lub reprodukowany:
– Stanisław Fijałkowski. Zupełnie nowa autostrada, Galeria Art NEW Media, Warszawa, 11 X 2008 – 3 XI 2008;
– Stanisław Fijałkowski, Atlas Sztuki, Łódź, 12 III – 18 IV 2010;
– Stanisław Fijałkowski, Galeria Opera w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, Warszawa, 17 II – 30 III 2014, kat. wystawy s. 37, il. barwna.
Niektóre z tytułów mają odniesienia do tradycji duchowych. To dotyczy, co zakrawa na paradoks, ogromnego cyklu „Autostrad“. Autostrada to pewien schemat kompozycyjny przeważnie ukośnie biegnącej linii lub wstęgi, która wiąże dół z górą, niebo z ziemią i jest nowym symbolem drabiny Jakubowej. Jakub widział drabinę, po której zstępowali i wstępowali aniołowie. To komunikacja między ziemią a niebem, naszą materialnością czy fizycznością a duchowością. Na tych autostradach nigdy nie ma samochodu, bo to nie ilustracja drogi samochodowej, ale komunikacji pomiędzy czernia i bielą, mrokami a jasnością, nami jako ludźmi a tym, co jest ponad nami. Cokolwiek by to było.
fragment rozmowy ze Stanisławem Fijałkowskim opublikowanej w „Gazecie Wyborczej – Łódź“, 2002, nr 258, s. 6