Wystawiany:
Stanisław Fijałkowski. Zupełnie nowa autostrada, Galeria Art New Media, Warszawa, październik-listopad 2008; W kręgu Strzemińskiego, Galeria Pryzmat, Kraków, 13 czerwca – 4 lipca 2014
Stanisław Fijałkowski (1922-2020) Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi w pracowniach Władysława Strzemińskiego i Stefana Wegnera w latach 1946-1951. Od 1947 roku był wykładowcą, a następnie profesorem na macierzystej uczelni. Należał do warszawskiego Klubu Młodych Plastyków i Naukowców. Reprezentował Polskę na Biennale w São Paulo w 1969 roku i w Wenecji w 1972 roku. Z biegiem czasu artysta ograniczał środki wyrazu zbliżając się do minimalistycznych, subtelnych abstrakcji. Fijałkowski od początku swojej twórczości kładzie nacisk na filozoficzny i duchowy aspekt malarstwa. Jego dzieła nasycone są symboliką i traktują o sprawach dla człowieka najważniejszych. Prace Stanisława Fijałkowskiego prezentowano na ponad 500 wystawach krajowych i zagranicznych. Znajdują się w licznych zbiorach prywatnych i publicznych w Polsce i zagranicą, m.in. w: Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Albertinie w Wiedniu, Galerii Trietiakowskiej w Moskwie, w Muzeum imienia Puszkina w Moskwie, w McGrew-Hill Collection w Nowym Jorku, Tate Gallery w Londynie czy Kunstmuseum w Bochum.
akryl, węgiel, płótno, 100 x 100 cm,
sygnowany, datowany i opisany na blejtramie: S. Fijałkowski Zupełnie nowa autostrada I 62/2007
nalepka z wystawy: „W kręgu Strzemińskiego” w Galerii Pryzmat w Krakowie 13 czerwca – 4 lipca 2014 r.
Wystawiany:
Stanisław Fijałkowski. Zupełnie nowa autostrada, Galeria Art New Media, Warszawa, październik-listopad 2008; W kręgu Strzemińskiego, Galeria Pryzmat, Kraków, 13 czerwca – 4 lipca 2014
Stanisław Fijałkowski (1922-2020) Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi w pracowniach Władysława Strzemińskiego i Stefana Wegnera w latach 1946-1951. Od 1947 roku był wykładowcą, a następnie profesorem na macierzystej uczelni. Należał do warszawskiego Klubu Młodych Plastyków i Naukowców. Reprezentował Polskę na Biennale w São Paulo w 1969 roku i w Wenecji w 1972 roku. Z biegiem czasu artysta ograniczał środki wyrazu zbliżając się do minimalistycznych, subtelnych abstrakcji. Fijałkowski od początku swojej twórczości kładzie nacisk na filozoficzny i duchowy aspekt malarstwa. Jego dzieła nasycone są symboliką i traktują o sprawach dla człowieka najważniejszych. Prace Stanisława Fijałkowskiego prezentowano na ponad 500 wystawach krajowych i zagranicznych. Znajdują się w licznych zbiorach prywatnych i publicznych w Polsce i zagranicą, m.in. w: Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Albertinie w Wiedniu, Galerii Trietiakowskiej w Moskwie, w Muzeum imienia Puszkina w Moskwie, w McGrew-Hill Collection w Nowym Jorku, Tate Gallery w Londynie czy Kunstmuseum w Bochum.