Pierwsze figury, które tworzyłam przedstawiały sylwetki postaci. Ich poszczególne elementy wypalane były w piecu, następnie łączone drucikami bądź nićmi. Z czasem do świata figur-lalek zaczęły przenikać zwierzęta, symbole, formy mocno zakorzenione w mojej wyobraźni i podświadomości.
Kształtowane prostymi narzędziami modelarskimi, stały się zobrazowaniem moich uczuć, przeżyć wewnętrznych, a przede wszystkim przełożeniem na język rzeźby poszczególnych mitów. Z czasem odkryłam duże możliwości aranżowania scen-obrazów. W zależności od sposobu eksponowania figur zmienia się ich sens i kontekst instalacji.

Absolwentka malarstwa ASP w Gdańsku. Dyplom obroniła w pracowni prof. H. Cześnika w 2011 r. Zajmuje się rysunkiem, ilustracją, lecz to lalki i obiekty przestrzenne stały się najważniejszą formą jej wypowiedzi artystycznej. W swojej pracy twórczej podejmuje próby przedstawienia postaci człowieka zatracającego często ludzkie cechy, tak aby jak najdokładniej określić swój subiektywny odbiór umiejscowienia siebie w przestrzeni czasu, określenia sedna i źródła życia.