Wojciech Gerson - malarz, ilustrator, pedagog. Studiował w l.1844-51 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych u J. F. Piwarskiego, C. Breslauera i M. Zaleskiego. W latach 1853-55 jako stypendysta Królestwa Polskiego kontynuował naukę w Akademii petersburskiej, a od 1856 w Paryżu, gdzie uczył się w pracowni L. Cognieta i studiował obrazy w muzeach i galeriach. Po powrocie do kraju w 1958 r. zamieszkał w Warszawie i czynnie włączył się w życie artystyczne miasta. Był jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w 1860 r. Rozwinął szeroką działalność pedagogiczną ucząc rysunku i malarstwa w warszawskiej Klasie Rysunkowej oraz we własnej pracowni. Do jego uczniów należeli m.in. A. Bilińska, J. Chełmoński, A. Wierusz-Kowalski, J. Stanisławski, L. Wyczółkowski. W swojej twórczości podejmował różnorodne tematy. Malował obrazy religijne, historyczne, sceny rodzajowe z życia wsi oraz znakomite pejzaże ze swoich licznych podróży po kraju oraz z Tatr, w które jeździł regularnie - od roku 1860 aż do końca życia.