Karpiński studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1891-1899 pod kierunkiem Floriana Cynka, Izydora Jabłońskiego, Władysława Łuszczkiewicza i Leona Wyczółkowskiego. Już wówczas otrzymywał liczne wyróżnienia. Następnym etapem jego edukacji artystycznej była krótka nauka w Monachium u Antona Ažbégo. W 1904 roku udał się do Wiednia, gdzie kontynuował studia u Kazimierza Pochwalskiego. Ukończył je z nagrodą w 1907 roku. Rok pó¼niej wyjechał do Paryża i tam do 1910 roku malował w pracowni H. Martina i H. Anglady. Po powrocie do Krakowa brał udział w przygotowaniach do przedstawień kabaretu Zielony Balonik, pracował także jako nauczyciel rysunku na Wyższych Kursach dla Kobiet im. A. Baranieckiego. W 1922 roku uzupełnił studia w paryskiej Académie Colarossi. Karpiński wielokrotnie uczestniczył w wystawach indywidualnych i zbiorowych. Jako członek licznych stowarzyszeń artystycznych (Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", Grupy "Zero", Grupy "Dziesięciu", Powszechnego Związku Artystów Polskich Niezależnych) prezentował swoje obrazy m.in.: stale w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, poza tym na wystawach Towarzystwa Polskiej Sztuki Stosowanej, Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka. Za granicą - w Wiedniu (z grupą Secesja), Monachium, Pradze, Rzymie, Buffalo, Nowym Jorku. Charakterystycznym motywem twórczości Karpińskiego są portrety kobiet i martwe natury z kwiatami. Jego prace wyróżniają się stłumioną, pastelową kolorystyką i miękkim, rozproszonym światłocieniem stwarzającym kameralny nastrój.