Leonard Winterowski uczył się malarstwa w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1894-1895 pod kierunkiem L. Loefflera i T. Axentowicza. Następnie kształcił się jeszcze w Wiedniu. Działał we Lwowie. Wystawiał w krakowskim i we lwowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Początkowo malował pejzaże, portrety, sceny rodzajowe, widoki architektoniczne. Z czasem najchętniej zajmował się malarstwem batalistycznym. Później przeniósł się do Warszawy. Czasami podejmował się malowania portretów oraz aktów. Jego twórczość wyróżniała duża biegłość warsztatowa. Ze swobodą malował prace olejne, ale jeszcze sprawniej tworzył akwarelą. W 1928 roku w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych odbyła się jego wystawa pośmiertna. Podczas I wojny światowej pracował jako malarz dokumentalista przy sztabie armii austriackiej.
olej, tektura; 45,5 x 34 cm;
sygnowany po prawej stronie u dołu: Leonard Winterowski | Warszawa 1920;
na odwrocie pieczęć lakowa: Godło Państwa i napis KOMISARIAT RZĄDU NA ....WARSZAWĘ
Leonard Winterowski uczył się malarstwa w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1894-1895 pod kierunkiem L. Loefflera i T. Axentowicza. Następnie kształcił się jeszcze w Wiedniu. Działał we Lwowie. Wystawiał w krakowskim i we lwowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Początkowo malował pejzaże, portrety, sceny rodzajowe, widoki architektoniczne. Z czasem najchętniej zajmował się malarstwem batalistycznym. Później przeniósł się do Warszawy. Czasami podejmował się malowania portretów oraz aktów. Jego twórczość wyróżniała duża biegłość warsztatowa. Ze swobodą malował prace olejne, ale jeszcze sprawniej tworzył akwarelą. W 1928 roku w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych odbyła się jego wystawa pośmiertna. Podczas I wojny światowej pracował jako malarz dokumentalista przy sztabie armii austriackiej.